Davacı, iş sözleşmesinin geçerli bir sebep olmaksızın feshedildiğini, iddia edildiğinin aksine davalının işlerinin ekonomik şartlardan etkilenmediğini, Afyonkarahisar"da kısa bir süre önce kurulan çağrı merkezinde de Maslaktaki işyerinde verilen hizmetlerin aynısının verildiğini, işlerin kısmende olsa Afyonkarahisar"a nakledilmediğini, iş yükünün son dönemde artması sebebiyle fazla kısmın Afyonkarahisar"a taşındığını, iş sözleşmesinin feshinden sonra aynı işi yürütmek üzere başkasının görevlendirildiğini, fesihten önce iş teklifi yapılmadığını beyan ederek feshin geçersiz olduğunun tespiti ile davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, iş sözleşmesinin ekonomik kriz sebebi ile satışlarda meydana gelen düşüş ve yine ekonomik kriz sebebiyle açıklanan teşvik uygulamaları kapsamında davalı şirketin vergi ve Sosyal Güvenlik Kurumu indirimi gibi haklardan yararlanarak şirketi ekonomik krizden kurtarabilmek için şirketin büyük bir kısmının Afyonkarahisar"a taşınması sebebiyle alınan işletmesel kararla feshedildiğini, son yıllardaki ekonomik kriz sebebiyle davalı şirketinde işletmesel kararlar almak zorunda kaldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı işveren tarafından ekonomik kriz sebebiyle küçülmeye gidildiği ileri sürülmüş ise de; Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarından İstanbul ilindeki işyerine davacının iş sözleşmesinin feshinden sonra yeni çalışan alındığı, küçülmeye gidildiği ve teşvik kanunundan yararlanıldığı iddia edilirken, teşvik kanunundaki amacın aksine İstanbul ilindeki çalışanların iş sözleşmelerinin sona erdirilerek Afyonkarahisar iline işin bir kısmının taşınması savunma ile çeliştiğinden feshin geçerli olmadığı kanaatine varılarak davanın kabulüne   karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma olanaklarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Davalı, iş sözleşmesinin şirketin büyük bir kısmının Afyonkarahisar"a taşınması sebebiyle alınan işletmesel kararla feshedildiğini ayrıca davacıya da iş teklifi yapıldığını savunmaktadır.
Buna göre mahkemece, bilirkişi incelemesi yaptırılarak işyerinde ekonomik kriz sebebiyle küçülmeye gidilip gidilmediği, ekonomik krize bağlı işletmesel karar alınıp alınmadığı, bu karar kapsamında işyeri merkezinde değişiklik yapılıp yapılmadığı, bu değişikliğe bağlı olarak davacıya başka bir bölümde veya işyerinde çalışma teklifinin yapılıp yapılmadığı hususlarının tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.