Davacı, iş sözleşmesinin işveren tarafındanhaklı ve geçerli bir sebep olmadan 27.7.2009 tarihinde fesh edildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe başlatmama halinde kanun gereği belirlenmesi gereken tazminatların hüküm altına alınması talep etmiştir
Davalı ise iş sözleşmesini davacının kendisinin fesh ettiğini, işveren tarafından fesh edilmediğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde davacının iş sözleşmesinin fesh edildiği hususunu 2.6.2009 tarihinde öğrendiği ancak davanın kanuni bir aylık süreden sonra 29.7.2009 tarihinde açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar  verilmiştir.
Somut olayda davalı işveren iş sözleşmesinin davacının fesh ettiğini ileri sürdüğüne göre işveren tarafından yapılmış bir fesihten ve feshin 02.06.2009 tarihinde öğrenildiğinden sözedilemez. İşten ayrılma bildirgesinde de işveren feshi olarak gösterilmiş ise de savunmayla çelişen bildirgeye bu olayda değer verilemez.
Davacıya Temmuz ayında ücret ödemesi yapılmamış olmasıda davacının iddiasını destekler ve doğrular niteliktedir. Davalı işveren, iş sözleşmesini fesh etmediğini savunduğundan davacının iddasına değer verilmesi, dolayısıyla iş sözleşmesinin 27.07.2009 tarihinde fesh edildiğinin kabulü gerekmektedir.
Hal böyle olunca davanın esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.