Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/8178 Esas 2022/12827 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, rücuan tazminat istemiyle mahkemeye başvurmuştur ve mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı tarafından temyiz edilen hükümde, davalının adli yardım talebi reddedilmiştir. Temyiz dilekçesi verildiği sırada harç ve giderlerin tamamı ödenmediği için, temyiz dilekçesinin reddedilmesine karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri 6100 sayılı HMK'nun 334-340. maddeleri ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüdür. Bu kanun maddeleri, adli yardım talepleri, temyiz süreci ve temyiz harçları gibi konuları düzenlemektedir.

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
No :


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı HMK'nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay'a da yapılabilir ve talep hakkında duruşma yapılmaksızın karar verilebilir. Eldeki davada davalının adli yardım talebi ile ilgili yapılan araştırmalar sonucu dosyada bulunan belgeler incelendiğinde, dairemizce davalının kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama ve takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu yönünde kanaat uyandırmaya yeterli görülmediğinden adı geçen davalının adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
“Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.” Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli nispi harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Böyle olunca da, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse anılan ret kararının hükmü temyiz eden davalıya tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde doğrudan iade edilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 20.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.