1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Prim alacağı, taraflar arasındaki uyuşmazlık konusunu teşkil etmektedir. Davacı vekili, işçilere 2009 ve 2010 yılında ödenmesi gereken primlerinin ödenmediğini iddia ederek bu alacağın hüküm altına alınmasını istemiştir. Davalı vekili, işyerinde devamlılık arz eden bir prim uygulaması bulunmadığını savunmuştur. Mahkemece istek hüküm altına alınmıştır.
Dosya içeriğine göre, prim adı altında yapılan ödemenin koşulları belirlenmiş değildir. Yargılama sırasında dinlenen tanıklar, geçmişte prim olarak yapılan ödemenin aylar itibariyle değişen oranlarda gerçekleştiğini ifade etmiştir. Bu durumda her ay belli bir oranda işyeri koşulu haline gelmiş bir ödemenin varlığından söz edilemez. Kaldı ki, yine tanık anlatımlarına göre, 2008 yılı sonundan itibaren bu ödeme kaldırılmış, davacı tarafça da bu duruma itiraz edilmeyerek zımnen muvafakat edilmiştir. Böyle olunca tamamen işverenin kendi takdirinde olarak ve değişik oranlarda yapmış olduğu düzensiz ilave ödemelerden dolayı prim alacağının kabulü hatalıdır. Söz konusu talebin reddi yerine, yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre; dava açıldıktan sonra yapılan ödemeler, davayı konusuz bıraktığından mahkemece karar verilmesine yer olmadığı şeklinde oluşturulan karar doğrudur. Dava açılmasına işveren sebebiyet verdiğinden davalı lehine ücreti vekalete hükmedilmemesi de yerindedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.