Davacı vekili, davacının 18.12.2007-12.05.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını davalı işveren 1 Mayıs 2010 tarihi itibariyle yıllık iznini kullanması için müvekkiline önceden izin vermiş ve müvekkili yıllık izinde iken aranarak 12.05.2010 tarihinde herhangi bir geçerli sebep olmaksızın yazılı bir fesih bildiriminde  bulunmaksızın tek taraflı olarak feshettiğini, işe gelmemesi gerektiğinin belirtilerek müvekkilinin işine son verdiklerini belirterek işverence yapılan feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili, davacının mazeretsiz devamsızlığı sebebiyle mazeretini bildirilmesi istenmiş mazeret bildirilmemesi üzerine devamsızlıktan haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının mağaza sorumlusu olarak çalıştığı, kendisinin işyerinde uygulanan izin prosedürüne uyarak yıllık izne ayrıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı işveren tarafından davacının işyerinde uygulanan prosedüre uymadan işyerinden davacının  izne ayrılması sebebi ile iş sözleşmesi 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/ II – g maddesi gereğince feshedilmiştir. Davacı vekili cevap dilekçesinde ve dinlenen davalı tanıkları işyerinde yıllık izne işyerinde ayrılmak isteyen personelin izin formunu düzenleyerek bölge sorumlusuna teslim edeceği; bölge sorumlusu da genel müdürlükten onay alınmasından sonra  izne ayrılabileceğini ifade etmişlerdir.
Mahkemece  tanık beyanına  itibarla davacının işyerinde uygulanan izin prosedürüne uygun olarak izne ayrıldığından mazeretsiz devamsızlığının  bulunmadığı gerekçesiyle davalı işveren tarafından yapılan feshin geçersizliğine hükmedilmiş ise de yapılan  araştırma hüküm kurmaya elverişli bulunmamaktadır                                    
Öncelikle, davacının işyeri özlük dosyası getirtilmeli, işyerinde yıllık ücretli izinlerin kullanılmasına ilişkin olarak personelin uyması gereken bir düzenleme ve öngörülmüş prosedür bulunup bulunmadığı araştırılmalı, bu yönde bir düzenleme varsa buna göre davacının mazeretsiz devamsızlığının bulunup bulunmadığı belirlenmeli, işyerinde yıllık izne ayrılmaya ilişkin yazılı bir düzenleme yoksa işyeri uygulamasının ne yönde olduğu tesbit edilmeli, işçinin ücretli izin hakkını kullanma zamanını tesbit ve izne ayrılması hususları yönetim hakkı kapsamında işverenin yetkisinde olduğu dikkate alınarak davacının mazeretsiz olarak devamsızlığının olup olmadığı saptanmalı, bundan sonra deliller birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar  verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi