Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini ileri sürerek, 2009 yılı yıllık izin ve tüm çalışma dönemine ilişkin fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin aşağıda belirtilen bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla mesai ve 2009 yılı yıllık izin ücreti alacağının olup olmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Davacı fazla mesai yaptığını ancak ücretinin ödenmediğini belirtmiş ve dosyada mevcut görevlendirme yazılarına dayanmıştır. Yargılama sırasında aldırılan bilirkişi raporunda da çalışma saati belirtilmeyen bu görevlendirme yazılarına itibar edilerek haftalık 15 saat üzerinden hesaplama yapılmış olup mahkemece de bu hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuş ise de davacı tarafın tanık dinletmemiş olması ve görevlendireme yazılarında da mesaiye ilişkin bir açıklık bulunmaması karşısında fazla mesai yapıldığının ispat edildiğinin kabulü hatalıdır. Bu sebeple ispat edilemeyen fazla mesai ücretine ilişkin talebin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Davacı sendika üyesi olduğunu belirterek 2009 yılına ilişkin yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunmuş ve talebi hüküm altına alınmış ise de davacının sendika üyesi olduğuna ilişkin araştırma yapılmadığı gibi var ise davalı ile ilgili sendika arasındaki toplu iş sözleşmesi de getirtilmemiştir. Ayrıca davacıya ait işyeri dosyasındaki yıllık izine ilişkin belgeler ile mesai iznine ilişkin belge davacı taraftan sorulmamış, hesaplamada da dikkate alınmamıştır. Yıllık izin alacağı konusunda eksik inceleme ile hüküm kurulması da ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
