Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde çalıştığını, genel ekonomik kriz, şirketin içinde bulunduğu kriz, siparişlerin azalması ve müvekkilinin yaptığı işteki iş gücü fazlalığı ileri sürülerek geçerli yahut haklı bir sebebe dayanılmaksızın iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin 2008 yılında tüm dünyada başgösteren küresel kriz ve bunun Türkiye"ye olan etkisi ile yurt dışına ihracat yapan davalı şirketin bu krizden etkilenen ülkelerin siparişlerini azaltması nedeniyle satışların ve cironun azalması, alınan banka kredi borçlarını ödemede zorluk çekmesi ve yeni banka kredisi alınamaması gibi olumsuz durumlarla karşılaştığını, alınan tüm tasarruf tedbirlerine rağmen ekonomik sıkıntıların giderilememesi üzerine son çare olarak işyerinde eşit davranma ilkesine bağlı kalınarak kıdemi az olanlar ve en uygun olanlar tespit edilerek her türlü hakları ödenerek iş sözleşmelerinin feshedildiğini, açılan davanın yersiz olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış olanaklarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren iş yeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, iş yerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, iş yerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin, fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma olanaklarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
Somut olayda davacı davalının iş yerinde dikimhane işçisi olarak çalışmıştır. İş sözleşmesi yaşanan ekonomik kriz gerekçe gösterilerek feshedilmiştir. Mahkemece herhangi bir gerekçe gösterilmeden davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosyada mevcut belgelere göre kriz nedeniyle işyerinde kısa çalışma yapıldığı ve davacı tanıklarının beyanlarına göre de davacının iş sözleşmesinin feshinden sonra işyerine yeni işçilerin alındığı anlaşılmaktadır. Ancak yapılan araştırma ve toplanan deliller hüküm kurmaya yeterli değildir. Yukarıda açıklanan ilke ve esaslar doğrultusunda delilleri toplamak, davalı işverenin iştigal alanı konusunda uzman bilirkişilerden rapor almak, gerektiğinde keşif yapılarak, davacı yerine yeni işçi alınıp alınmadığı tereddüte yer vermeyecek şekilde araştırılıp sonuca gidilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.04.2012 gününde oy birliği ile karar verildi.
