Esas No: 2022/11098
Karar No: 2022/13213
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/11098 Esas 2022/13213 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2022/11098 E. , 2022/13213 K.Özet:
Davada, rücuan tazminat istemi bulunmaktadır ve davalılardan birinin hem şirket olarak münferiden, hem de dahil olduğu ortaklık sebebiyle ayrı ayrı sorumluluğuna dayanarak hüküm kurulmuştur. Ancak, bu davalı için yalnız bir davalı için harç yatırılmış, diğerleri için eksik harç yatırılmıştır. Temyiz isteği yapılmış ancak gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi gereğince temyiz dilekçesi verilirken harç ve giderlerin tamamı ödenir ve ödenmiş olmaması durumunda temyizden vazgeçilmiş sayılır. Bu sebeple, davalıların temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddesinde öngörülen prosedür işletilecek, eksik harçların/ giderlerin ikmal edilmemesi durumda adına temyiz harcı yatırılmayan davalılar yönünden temyiz dilekçesi reddedilecektir. Kararın nedenleriyle birlikte, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmünün uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
No :
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalılardan ... vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki dava incelendiğinde davalılardan ...’nin hem şirket olarak münferiden, hem dahil olduğu ortaklık sebebiyle ayrı ayrı sorumluluğuna dayanarak hakkında hüküm kurulduğu ve adı geçen davalı şirket vekili tarafından her bir davalı yönünden ayrı ayrı nispi temyiz harcı ve temyiz başvuru harcı yerine, yalnız bir davalı için harç yatırılmak suretiyle eksik harç yatırıldığı anlaşılmaktadır.
Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasa'nın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin ödenmemiş veya eksik ödenmiş olduğunun sonradan anlaşılması durumunda, karar veren hâkim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde ödenmesi veya eksikliğin tamamlanması, aksi hâlde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği hâlde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden yukarıda adı geçen davalılar vekili tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Böyle olunca da,
(a) Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten,
(b) Eksik harcın/ harçların ikmal edilmemesi hâlinde, yatırılan temyiz harcının hangi davalı adına yatırıldığı tespit edildikten sonra,
(c) Adına temyiz harcı yatırılmayan davalı/davalılar yönünden temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse ilgili ek karar davalılara tebliğ edilerek, temyiz süresi geçtikten, temyiz edildiği takdirde temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde doğrudan iade edilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 27.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.