Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/185 Esas 2022/13508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı yargılamanın yenilenmesini talep etmiş, yerel mahkeme talebi kabul ederek kısmen davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargılamanın yenilenmesi talebinin ayrı ve bağımsız bir dava olduğu ve harca tabi olduğu vurgulanmıştır. İlk derece mahkemesinin kararı istinaf denetimine tabi olduğu belirtilerek dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesi kararlaştırılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 374 ve devamı maddeleri yargılamanın yenilenmesi talebini düzenlemektedir. Ayrı ve bağımsız bir dava olan yargılamanın yenilenmesi talebi harca tabidir ve mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılmak suretiyle karara bağlanması gerekmektedir. Kararın istinaf denetimine tabi olup olmadığı ise kararın tarihine ve 6100 sayılı Kanun'un Geçici 3. maddesi ve bu maddeye ilişkin 2. fıkrasının uygulanıp uygulanmadığına bağlıdır.

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No :


Davacı, yargılamanın yenilenmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulü ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 374 ve devamı maddelerinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi talebi, hukuki niteliği itibariyle ayrı ve bağımsız bir davadır. .......... gün ve 8/9 sayılı kararında da yargılamanın yenilenmesi talebinin müstakil bir dava olduğu, bu sebeple harca tabi olduğu ve mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılmak suretiyle karara bağlanması gerektiği, evrak üzerinden değerlendirme yapılamayacağı hususu vurgulanmıştır.
İlk derece mahkemesinin, yargılamanın iadesi talebinin kabulüne ilişkin kararının, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtikten sonra verildiği açıktır. Dava dosyasında 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi-belgeye rastlanılmadığı, diğer bir ifadeyle, söz konusu hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakla, iş bu karara karşı yapılacak kanun yolu başvurusu, istinaf yoludur.
Bu nedenle karar tarihi itibarı ile temyize tabi olmayıp, istinaf denetimine tabi olan karara karşı yapılan kanun yolu başvurusunun değerlendirilmesi için dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmek üzere, ilk derece mahkemesine İADESİNE, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.