İş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı vekili, feshin geçersizliğine ve davacının  işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, işçinin görevi icra ederken kanuni olmadığını bilmesine rağmen müşteriye sigortasız işçi çalıştırmayı teklif ettiği gerekçesiyle iş sözleşmesinin haklı sebeplerle feshedildiğini  belirterek davanın reddini talep  etmiştir.
Mahkemece, davacının hizmet sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanmadığı  gerekçesiyle işe iadeye karar verilmiştir.
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun"un 18. maddesinin 1. fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Mahkemece SGK"dan  fesih tarihinde işyerinde çalışan işçi sayısı sorularak ve işyerinden Kasım/2009 bordroları getirtilerek fesih tarihi itibariyle işyerinde çalışanlar ismen tespit edilip 30 işçi koşulunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenmesi gerekirken fesih tarihinde işçi sayısının gerekli araştırma yapılmadan soyut olarak 30"dan fazla olduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.