MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın bankaya parasını yatırıp çıktığı sırada yanına gelen sanığın "yenge nasılsın, ... abi ne yapıyor" diye sorup katılanın eşini tanıyormuş gibi sohbet ettiği, ... ayı olması nedeniyle fitre ve zekat olarak para yardımı yapmak istediğini, bu konuyu katılanın eşi ile konuştuğunu, çantasında fitre için 3.000 TL para olduğunu söyledikten sonra katılanın güvenini kazanmak için cep telefonu ile katılanın eşini arıyor gibi görünüp konuşuyormuş izlenimi verdiği, bu sırada yanlarına sanığın... diye hitap ettiği ancak açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen bir şahsın daha geldiği, sordukları sorularla katılanın üzerinde ve bankada parasının olduğunu öğrenip bankadaki vadeli mevduatla ilgili olarak faizin günah olduğunu, bankadaki paranın çekilip fitre parasıyla birleştirilerek yatırılması gerektiğini söyleyip katılanı ikna ederek bankadaki 10.000 TL parayı çektirdikleri, katılana 3.000 TL parayı da verdikten sonra dua okunacağını söyleyerek bir binaya girdikleri, sanığın katılandan paraların içinde olduğu çantayı alarak hızlı bir şekilde yukarı doğru çıktığı, katılanın arkasından gitmesine rağmen sanığa yetişemediği, bina içerisinde ve çevresinde sanığı aramasına rağmen bulamadığı, sanığın bu şekilde hileli hareketle dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle menfaat temin ederek nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık ve katılan beyanları, teşhis tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin mahkumiyet kararına dair kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı Kanun"nın 51/2. maddesine göre, cezanın ertelenmesi, mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlı tutulabileceği, koşul gerçekleşinceye kadar cezanın infaz kurumunda çektirilmesine devam edileceği, koşulun yerine getirilmesi hâlinde, hâkim kararıyla hükümlü infaz kurumundan derhâl salıverileceği hükmüne yer verildiği, malvarlığına yönelik bazı suçlarda etkin pişmanlığı düzenleyen aynı Kanun"un 168. maddesinde, failin, azmettirenin veya yardım edenin etkin pişmanlık göstererek mağdurun uğradığı zararı aynen geri verme ya da tazmin suretiyle tamamen gidermesi halinde mağdurun rızası aranmaksızın, kısmî geri verme veya tazmin halinde ise mağdurun rıza göstermesi koşuluyla ve etkin pişmanlığın gerçekleştiği yargılama aşaması dikkate alınarak ceza indirimi öngörüldüğü, öte yandan aynen geri verme veya tazmin tedbiri aynı Kanun"un 51. maddesinde bir koşul olarak gösterilmiş ise de, yasal bir indirim nedeninin, bundan yararlanmama iradesini ortaya koyan failin cezasını etkisiz kılacak biçimde aynen tazmin tedbir şartına bağlı tutulması imkanının bulunmadığı, böyle bir uygulamanın, mağdurun zararını soruşturma veya kovuşturma aşamalarında gidermeyen faillere yeni bir olanak tanırken, soruşturma veya kovuşturma aşamalarında zararı ödeyen sanık veya sanıklar aleyhine ve adalete aykırı bir sonuç doğuracağı, maddenin düzenleniş amacının da bu şekilde yorumlanamayacağı gözetilmeyerek etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanmayan sanık hakkında ertelemenin, mağdurun uğradığı zararın giderilmesi şartına tabi tutulması aleyhe temyiz bulunmadığından; mağdurun zararının karşılanması durumunda sanığın cezasının ertelenmesine karar verilirken, sanığın mahkum olduğu hapis cezası uzun süreli olmasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi hususu infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan 2 yıl 4 ay hapis cezası verildikten sonra 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç olarak 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası yerine, hesaplama hatası yapılarak 1 yıl 11 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan "1 yıl 11 ay 20 gün hapis" ifadelerinin yerine "1 yıl 11 ay 10 gün hapis" ifadelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.