Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacı ile müvekkili firma arasında imzalanan mektup uyarınca tarafların karşılıklı olarak dava konusu iş sözleşmesini feshettiklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının feshe ilişkin usul ve şekil kurallarına uyması ve işe iade davasında ispat yükümlülüğünü yerine getirmesi gerektiği, buna karşılık davalı işveren tarafından fesih için geçerli bir nedenin varlığı da kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş sözleşmesinin ikale ile sona erip ermediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddelerinde düzenlenmiş olan iş güvencesi hükümleri işçiyi işverenin feshine karşı koruma amacını taşımaktadır. Sözleşmenin işverenin feshi dışındaki bir nedenle sona ermesi halinde iş güvencesi hükümleri uygulanamaz. Bu bağlamda sözleşme ikale (bozma sözleşmesi) ile sona ermişse işçi iş güvencesi hükümlerine dayanarak feshin geçersizliğine karar verilmesini talep edemeyecektir.
İkale, sözleşmenin tarafların ortak iradeleriyle sona erdirilmesidir. Niteliği itibariyle bir sözleşme olması nedeniyle ikale tarafların serbest iradelerine dayanmalıdır. Ayrıca ikale icabı işverenden gelmişse kanuni tazminatlarına ilaveten işçiye ek bir menfaatın sağlanması (makul yarar) gerekir. Aksi halde iş sözleşmesinin ikale ile sona erdirildiğinden söz edilemez.
Somut olayda davalı işveren vekili davacı ile müvekkili firma arasında imzalanan 04.11.2009 tarihli mektup uyarınca tarafların karşılıklı olarak dava konusu iş sözleşmesini feshettiklerini, bu mektubun davacının belirttiği gibi bir fesih bildirimi olmadığını, anılan mektubun fesih ihbarı niteliğinde sayılabilmesi için davacı tarafından imzalanmaması gerektiğini, davacının anılan mektubu kendi rızası ile imzaladığını ve söz konusu iş ilişkisinin karşılıklı olarak feshedildiğini belirtmiştir. Davacıya iş sözleşmesinin feshi üzerine 28.577,70 TL ödenmiştir. Ödenen miktarın hangi alacaklar için ödendiği açıklanmamıştır. Mahkemece davalı tarafından davacıya ödenen 28.577,70 TL"nin yasal tazminat ve alacaklar dışında ikalenin geçerliliği için gerekli olan ek menfaati de kapsayıp kapsamadığı hususu araştırılarak sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
