KARAR

Davacı    : E.Y.

Vekili      : Av. S.B.

Davalı     : 1- Maliye Hazinesi

                   2- Adalet Bakanlığı

Vekili      : Av. F.Ü.     

Vekili      : Av. N.D.

I. DAVA KONUSU OLAY

1. Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan Ereğli (Konya) T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan davacı, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun uyarınca haftada en az bir kere yakınlarıyla telefonla görüşme hakkı bulunduğu halde, hukuka aykırı olarak bu hakkın iki haftada bir kez olmak üzere uygulandığını, bu nedenle uğradığı manevi zarara karşılık olmak üzere 75.000 TL tazminatın ödenmesi için Adalet Bakanlığına yapılan başvurusunun reddine ilişkin 04/09/2019 tarihli ve -E.1476/142523 sayılı işlemin iptali ile 75.000 TL manevi tazminatın ödenmesi istemiyle idari yargı yerinde dava açmıştır.

II. UYUŞMAZLIĞA İLİŞKİN BAŞVURU SÜRECİ

A. İdari Yargıda

2. Ankara 13. İdare Mahkemesi 04/10/2019 tarihli ve E.2019/1812, K.2019/2015 sayılı kararı ile, manevi tazminat isteminin infaz hakimliğinin görev alanına giren uygulamalardan kaynaklandığı, 4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanunu"nun 4. maddesi uyarınca bu uygulamalarla ilgili şikayetleri karara bağlamanın infaz hakimliğinin görevinde olduğu düzenlemesine istinaden, şikayete bakmakla görevli olan adli yargı yerinin aynı şikayetten kaynaklanan manevi tazminat istemine de bakmaya görevli olduğu, 4675 sayılı Kanun uygulamasından kaynaklanan davanın adli yargı yerince çözümlenmesi gerektiğini belirterek, davanın görev yönünden reddine karar vermiş, davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu Ankara Bölge İdare Mahkemesi 10. İdari Dava Dairesinin 11/12/2019 tarihli ve E.2019/2375, K.2019/2368 sayılı kararı ile kesin olarak reddedilmiştir.

3. Davacı, bu kez aynı istemle adli yargı yerinde dava açmıştır.

B. Adli Yargıda

4. Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliği 31/01/2020 tarihli ve E.2020/142, K.2020/134sayılı kararı ile, Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğünce tesis edilen bir işlemi iptal etme gibi bir yetkisinin bulunmadığı, talebe ilişkin olarak görevli olmadığı gerekçesiyle talebin görev yönünden reddine karar vermiş, davacı tarafından yapılan itirazın, Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin 24/02/2020 tarihli ve D. İş. 2020/334 sayılı kararı ile kesin olarak reddedilmesi üzerine, davacı olumsuz görev uyuşmazlığı oluştuğunu ileri sürerek görevli yargı yerinin belirlenmesi için dava dosyalarının Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesini istemiştir.

5. Uyuşmazlık Mahkemesi 13/07/2020 tarihli ve E.2020/382, K.2020/426 sayılı kararı ile, adli ve idari yargı yerlerince karşılıklı olarak verilmiş görevsizlik kararları bulunmadığından, 2247 sayılı Kanun"un 14. maddesinde öngörülen koşulların oluşmadığı gerekçesiyle başvurunun reddine karar vermiştir.

6. Bu karar üzerine, Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliği 13/01/2021 tarihli ve E.2020/142, K.2020/134 sayılı ek kararı ile, açılan dava yönünden Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin görevli olduğunu belirterek, talebin görev yönünden reddine karar vermiş, davacı tarafından yapılan itirazın Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin 22/01/2021 tarihli ve D. İş.2021/111 sayılı kararı ile reddine karar verilmesi üzerine dava dosyası Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiş ve Mahkemenin 2021/40 esasına kaydedilmiştir.

7. Uyuşmazlık Mahkemesinin kararından sonra, bu kez davacı vekili aynı istemle Ereğli (Konya) 2. Asliye Hukuk Mahkemesine dava açmış, Ereğli (Konya)2. Asliye Hukuk Mahkemesi 28/04/2021 tarihli ve E.2020/273, K.2021/277 sayılı kararı ile, davada ağır ceza mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsiz olması nedeniyle davanın usulden reddine karar vermiş, verilen karar itiraz edilmeden kesinleşmiş, davacı ve davalı vekilinin, dosyanın görevli ve yetkili ağır ceza mahkemesine gönderilmesi talebi üzerine, dosya Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiş ve Mahkemenin 2021/168 esasına kaydedilmiştir.

8. Ereğli (Konya)2. Asliye Hukuk Mahkemesinden gönderilen dava dosyasının, Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliğinden gönderilen dava dosyası ile birleştirilmesine ve yargılamanın Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/40 esas sayılı dosyası üzerinden yürütülmesine karar verilmiştir.

9. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesi 07/07/2021 tarihli ve E.2021/40, K.2021/220 sayılı kararı ile, davanın esasını inceleyerek tazminat talebinin yasal şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiş, davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebinin, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 28/09/2021 tarihli ve E.2021/1445, K.2021/1412 sayılı kararı ile meydana gelen zararın idari yargının görev alanında kaldığı gerekçesiyle kabulüne, kararın bozulmasına karar verilmiştir.

10. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesi 11/10/2021 tarihli ve E.2021/272, K.2021/283 sayılı kararı ile, meydana gelen zarara ilişkin tazminat istemiyle açılan davanın çözümünün idari yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle davanın görevsizlik nedeniyle reddine, talep halinde dosyanın Konya Nöbetçi İdare Mahkemesine gönderilmesine karar vermiş, verilen karar itiraz edilmeden kesinleşmiştir.

11. Davacı vekilinin, dosyanın Konya Nöbetçi İdare Mahkemesine gönderilmesi talebi üzerine dosya Konya Nöbetçi İdare Mahkemesine gönderilmiştir.

12. Konya 2. İdare Mahkemesi 17/11/2021 tarihli ve E.2021/1135, K.2021/1278 sayılı kararı ile, olumsuz görev uyuşmazlığı bulunan dosya hakkında Mahkemelerince hukuken yapılacak herhangi bir işlem bulunmadığı gerekçesiyle tevzi edilen dava dosyasının esas kaydının kapatılarak dosyanın Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir.

13.Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin 24/11/2021 tarihli ve 2021/272 sayılı üst yazısı ile, dava dosyası Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmiştir.

III. İLGİLİ HUKUK

14. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un,"Hükümlünün telefon ile haberleşme hakkı" başlıklı 66. maddesi şöyledir:

" (1) Kapalı ceza infaz kurumlarındaki hükümlüler, Cumhurbaşkanınca çıkarılan yönetmelikte belirlenen esas ve usullere göre idarenin kontrolündeki ücretli telefonlar ile görüşme yapabilirler. Telefon görüşmesi idarece dinlenir ve kayıt altına alınır. Bu hak, tehlikeli hâlde bulunan ve örgüt mensubu hükümlüler bakımından kısıtlanabilir.

(2) Açık ceza infaz kurumları ile çocuk eğitimevlerinde hükümlüler, ücretli telefonlarla serbestçe görüşme yapabilirler.

(3) Açık ve kapalı ceza infaz kurumlarındaki hükümlüler altsoy, üstsoy, eş ve kardeşlerinin ölüm, ağır hastalık, salgın hastalık veya doğal afet hâllerinde, kuruma ait telefon ve faks cihazından derhâl yararlandırılırlar. Görüşmeler, tutanak ile belgelenir ve tutanaklar özel bir dosyada saklanır.

(4) Hükümlüler açık ve kapalı ceza infaz kurumlarında, çocuk eğitimevlerinde araç telefonu, telsiz telefon veya cep telefonu ve benzeri iletişim araçlarını bulunduramaz ve kullanamazlar."

15. 29/03/2020 tarihli ve 31083 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yönetmeliğin "Telefonla görüşme hakkı" başlıklı 74. maddesi şöyledir:

" (1) Kapalı kurumlarda bulunan hükümlüler, belgelendirmeleri koşuluyla eşi, dördüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımları ve vasisi ile telefon görüşmesi yapabilir.

(2) Telefonla görüşmeleri aşağıda belirtilen esaslara göre yapılır:

a) Hükümlüler, haberleşme veya iletişim araçlarından yoksun bırakılma veya kısıtlama cezası ile hücreye koyma cezasının infazı sırasında olmamak koşuluyla, idarenin kontrolünde bulunan ve kurumun uygun yerlerine yerleştirilen telefonlardan yararlandırılır.

b) Disiplin cezaları olsa bile, anne, baba, eş, çocuk ve kardeşlerin ölüm veya ağır hastalıkları veya doğal afet hâllerinde, hükümlülerin telefon görüşme hakları hiçbir şekilde engellenemez.

c) Açık ve kapalı kurumlardaki hükümlüler; altsoy, üstsoy, eş ve kardeşlerinin ölüm, ağır hastalık, salgın hastalık veya doğal afet hâllerinde, kuruma ait telefon ve faks cihazından derhal yararlandırılır. Bu hâlde, yapılan telefon konuşmaları o haftaya ait konuşma hakkından sayılmaz. Görüşmeler, tutanak ile belgelenir ve tutanaklar özel bir dosyada saklanır.

ç) Kurum personeli hükümlülere tahsis edilen telefonları kullanamaz.

d) Hükümlüler, telefon görüşmesi hakkına sahip oldukları konusunda bilgilendirilir.

e) Hükümlülerin telefonla görüşme gün ve saatleri, kurumda bulunan telefon adedi, başvuru sırası, kurumun asayiş ve güvenliği dikkate alınarak idare tarafından belirlenir.

f) Hükümlüler görüşebilecekleri yakınlarından bir veya birden fazla kişi ile haftada bir kez ve bir telefon numarasıyla bağlantı kurarak kesintisiz görüşme yapabilir. Herhangi bir nedenle görüşme gerçekleşememişse daha önceden bildirilen numaralardan bir diğeriyle görüşebilir. Konuşma süresi görüşme başladığı andan itibaren on dakikayı geçemez. Deprem, salgın hastalık, doğal afet gibi zaruri hâllerde Bakanlık kararı ile telefon ile görüşme süresi ve sayısı artırılabilir.

......"

16. "Tutukluların yükümlülükleri" başlıklı 116. maddesi şöyledir:

" (1) Bu Kanunun; yüksek güvenlikli kapalı ceza infaz kurumları, ........telefonla haberleşme hakkı,...... görüşlerde uygulanacak esaslar, beden eğitimi, kütüphane ve kurslardan yararlanma konularında 9, 16, 21, 22, 26 ilâ 28, 34 ilâ 53, 55 ilâ 62, 65 ilâ 76 ve 78 ila 88 inci maddelerinde düzenlenmiş hükümlerin tutukluluk hâliyle uzlaşır nitelikte olanları tutuklular hakkında da uygulanabilir.

......."

17. 4675 sayılı İnfaz Hâkimliği Kanunu’nun “Amaç ve kapsam” başlıklı 1. maddesi şöyledir:

  "Bu Kanunun amacı, infaz hâkimliklerinin kuruluş, görev, çalışma esas ve usullerini düzenlemektir.

(Değişik ikinci fıkra:14/4/2020-7242/1 md.) Bu Kanun, ceza infaz kurumları ve tutukevlerinde bulunan hükümlü ve tutuklular hakkında yapılan işlemlere veya bunlarla ilgili faaliyetlere ya da Cumhuriyet savcısının ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin verdiği kararlara yönelik şikâyetleri incelemek ve karara bağlamak, ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin hâkim veya mahkeme tarafından verilmesi gerekli kararları almak, işleri yapmak ve kanunlarla verilen diğer görevleri yerine getirmek üzere kurulan infaz hâkimliklerine ilişkin hükümleri kapsar."

18. “İnfaz Hâkimliklerinin Görevleri” başlıklı 4. maddesi şöyledir:

“ İnfaz hâkimliklerinin görevleri şunlardır:

1. Hükümlü ve tutukluların ceza infaz kurumları ve tutukevlerine kabul edilmeleri, yerleştirilmeleri, barındırılmaları, ısıtılmaları ve giydirilmeleri, beslenmeleri, temizliklerinin sağlanması, bedensel ve ruhsal sağlıklarının korunması amacıyla muayene ve tedavilerinin yaptırılması, dışarıyla ilişkileri, çalıştırılmaları gibi işlem veya faaliyetlere ilişkin şikâyetleri incelemek ve karara bağlamak.

2. Hükümlülerin cezalarının infazı, müşahadeye tâbi tutulmaları, açık cezaevlerine ayrılmaları, izin, sevk, nakil ve tahliyeleri; tutukluların sevk ve tahliyeleri gibi işlem veya faaliyetlere ilişkin şikâyetleri incelemek ve karara bağlamak.

3. Hükümlü ve tutuklular hakkında alınan disiplin tedbirleri ve verilen disiplin cezalarının kanun, veya diğer mevzuat hükümlerine aykırı olduğu iddiasıyla yapılan şikâyetleri incelemek ve karara bağlamak.

4. Ceza infaz kurumları ve tutukevleri izleme kurullarının kendi yetki alanlarına giren ceza infaz kurumları ve tutukevlerindeki tespitleri ile ilgili olarak düzenleyip intikal ettirdikleri raporları inceleyerek, varsa şikâyet niteliğindeki konular hakkında karar vermek.

5. (Ek:14/4/2020-7242/4 md.) Cumhuriyet savcısının ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin verdiği kararlara karşı yapılan şikâyetleri incelemek.

6. (Ek:14/4/2020-7242/4 md.) Ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin mahsup, ceza zamanaşımı ve hükümlünün ölümü hâllerinde verilecek kararlar da dahil olmak üzere hâkim veya mahkeme tarafından verilmesi gerekli kararları almak ve işleri yapmak.

7. Kanunlarla verilen diğer görevleri yapmak.

Kanunlarda başka bir yargı merciine bırakılan konulara ilişkin hükümler saklıdır.”

19. “İnfaz hâkimliğine şikâyet ve usulü” başlıklı 5. maddesinde, ceza infaz kurumları ve tutukevlerinde hükümlü ve tutuklular hakkında yapılan işlemler veya bunlarla ilgili faaliyetlerin ya da Cumhuriyet savcısının ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin verdiği kararların kanun veya diğer mevzuat hükümlerine aykırı olduğu gerekçesiyle bu karar, işlem veya faaliyetlerin öğrenildiği tarihten itibaren on beş gün, herhalde yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içinde şikâyet yoluyla infaz hâkimliğine başvurulabileceği hükmüne ve “İnfaz Hâkimliğince Şikâyet Üzerine Verilen Kararlar” başlıklı 6. maddesinin üçüncü fıkrasında, “İnfaz hâkimi, inceleme sonunda şikâyeti yerinde görmezse reddine; yerinde görürse, yapılan işlemin iptaline ya da faaliyetin durdurulmasına veya ertelenmesine karar verir” hükmüne ve son fıkrasında “İtiraz, infaz hakimliğinin yargı çevresinde bulunduğu ağır ceza mahkemesine yapılır. İnfaz hâkimi aynı zamanda bu mahkemenin üyesi olduğu takdirde itirazla ilgili karara katılamaz.” hükümlerine yer verilmiştir.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

A. İlk İnceleme

20. Uyuşmazlık Mahkemesinin Celal Mümtaz AKINCI’nın başkanlığında, Üyeler Birol SONER, Nilgün TAŞ, Doğan AĞIRMAN, Aydemir TUNÇ, Nurdane TOPUZ ve Ahmet ARSLAN’ın katılımlarıyla yapılan 27/12/2021 tarihli toplantısında; 2247 sayılı Kanun"un 27. maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre, olay kısmında belirtildiği üzere tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada; idari yargı yerince adli yargı yerinin görevli olduğu gerekçesiyle verilmiş ve kesinleşmiş bir görevsizlik kararı bulunmakta olup, bunun üzerine kendine gelen davayı inceleyen adli yargı yerinin sahip olduğu seçenekler ile verdiği karar bakımından bir değerlendirme yapılması gerekmektedir.

21. 2247 sayılı Kanun"un 14. maddesinde yer alan, “Olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli ve idari yargı mercilerinin tarafları konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekir. Bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi, ancak davanın taraflarınca ileri sürülebilir.” hükmüne göre, idari yargı yerinin kesinleşmiş görevsizlik kararı üzerine adliye mahkemesince de görevsizlik kararı verilmesi ve bu kararın kesinleşmesi halinde, olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş olacak; hukuk alanında doğmuş bulunan bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi ise, ancak davanın taraflarınca ileri sürülebilecektir.

22. 2247 sayılı Kanun"un 19. maddesindeki “Adli ve idari yargı mercilerinden birisinin kesin veya kesinleşmiş görevsizlik kararı üzerine kendine gelen bir davayı incelemeye başlayan veya incelemekte olan bir yargı mercii davada görevsizlik kararı veren merciin görevli olduğu kanısına varırsa, gerekçeli bir karar ile görevli merciin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurur ve elindeki işin incelenmesini Uyuşmazlık Mahkemesinin karar vermesine değin erteler.” hükmüne göre ise, adli yargı yeri, davaya bakma görevinin daha önce görevsizlik kararı veren idari yargı yerine ait olduğunu belirten gerekçeli bir karar ile doğrudan Uyuşmazlık Mahkemesine başvurma olanağına sahiptir. Şu kadar ki, başvuru kararının, görev konusunda Uyuşmazlık Mahkemesince karar verilmesine değin işin incelenmesinin ertelenmesi hususunu da ihtiva etmesi gerekir.

23. Kanun koyucu, 14. maddeye göre hukuk alanında olumsuz görev uyuşmazlığı doğması halinde her iki yargı merciince işten el çekilmiş olduğundan başvurma iradesini davanın taraflarına bırakmış iken, bu yönteme nazaran daha kısa zamanda çözüme ulaşılmasını amaçladığı 19. madde ile, daha önce görevsizlik kararı veren yargı merciinden sonra davayı inceleyen yargı merciine, işten el çekmeden doğrudan Uyuşmazlık Mahkemesine başvurma olanağını tanımıştır.

24. Olayda, adli yargı yerince, görevsizlik kararı verilmekle birlikte, bununla yetinilmemiş ayrıca görevli merciin belirtilmesi için dava dosyasının re’sen Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine de karar verilmiştir.

25. Bu haliyle, her ne kadar 2247 sayılı Kanun"da öngörülen yönteme uymamakta ise de, davanın taraflarınca başvuruda bulunulmadığı gözetilerek, Ağır Ceza Mahkemesince re’sen yapılan başvurunun 2247 sayılı Kanun"un 19. maddesi kapsamında olduğunun kabulü ile Uyuşmazlık Mahkemesinin önüne gelmiş bulunan görev uyuşmazlığının çözüme kavuşturulması, gerek dava ekonomisine gerek Uyuşmazlık Mahkemesinin kuruluş amacına uygun olacağından görev uyuşmazlığının esasının incelenmesine oy birliği ile karar verildi.

B. Esasın İncelenmesi

26. Raportör-Hâkim Gülten Fatma BÜYÜKEREN’in, davanın çözümünde adli yargının görevli olduğu yolundaki raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan, ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Halil İbrahim ÇİFTÇİ’nin adli yargının, Danıştay Savcısı Yakup BAL’ın idari yargının görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra; gereği görüşülüp düşünüldü:

27. Dava, Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan davacının, haftada en az bir kez telefon ile görüşme hakkının, iki haftada bir kez olmak üzere kullandırılması nedeniyle uğradığı manevi zarara karşılık olmak üzere 75.000 TL tazminatın ödenmesi istemiyle açılmıştır.

28. Dosyanın incelenmesinden, dosya içinde bulunan bilgi ve belgelerden, davacının, haftalık telefon görüşme günlerine dair ceza evi yönetimi uygulamaları ile ilgili olarak infaz hakimliğine itiraz ettiği, infaz hakimliğince kurumun yaptığı işlemde usule aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle itirazının reddine karar verilmesi üzerine, Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin 07/10/2019 tarihli ve D.İş No. 2019/1332 sayılı kararı ile itirazının reddine karar verildiği anlaşılmıştır.

29. Olayda, davacı iddiasının, yukarıda hükümlerine yer verilen 4675 sayılı Kanun’un 4. maddesinde yer alan “... dışarıyla ilişkileri,.... işlem veya faaliyetlere ilişkin şikâyetleri incelemek ve karara bağlamak" hususuna ilişkin olup,bu şikayetleri incelemenin ve karara bağlamanın İnfaz Hâkimliğinin görevinde olduğu düzenlemesine istinaden, bu konulardaki şikayetlere bakmakla adli yargı yerinin görevli olduğu belirlenmiş olup, aynı şikayetten kaynaklanan tazminat istemli davalara da adli yargı yerinde bakılacağı, ancak Mahkememizin adli yargı içerisinde hangi yargı merciinin bu davalara bakmakla görevli olduğu hususunda karar verme yetkisi bulunmadığı gözetildiğinde, bu belirlemenin ilgili yargı kolunun kendi içerisinde yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

30. Yukarıda belirtilen hususlar göz önünde bulundurularak, Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesince 2247 sayılı Kanun’un 19. madde kapsamında yapıldığı kabul edilen başvurunun reddi ile, 11/10/2021 tarihli ve E.2021/272, K.2021/283 sayılı görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Davanın çözümünde ADLİ YARGININ GÖREVLİ OLDUĞUNA,

B. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesince 2247 sayılı Kanun’un 19. madde kapsamında yapıldığı kabul edilen BAŞVURUNUN REDDİ ile, 11/10/2021 tarihli ve E.2021/272, K.2021/283 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA,

27/12/2021 tarihinde, Üye Nilgün TAŞ’ın KARŞI OYU ve OY ÇOKLUĞU İLE KESİN OLARAK karar verildi.

KARŞI OY

Dosya kapsamına göre, davacının tazminat talebinin dayanağı tutukluluğu sırasında ceza infaz kurumunda telefonla görüşmesinin düzenlenmesine ilişkin idari işlem olup; yargısal nitelik taşımayan ve CMK"nın 141. maddesinde düzenlenen suçun soruşturması veya kovuşturması sırasında "hakim ve Cumhuriyet Savcılarının verdiği (telefon dinleme, mallara el koyma vb. gibi) kararlar ve işlemlere ilişkin" değildir. Bu haliyle, yargısal nitelik taşımayan, suçun kovuşturması ve soruşturması ile ilgili olmayan, ceza evindeki tutuklunun telefonla görüşmesinin düzenlenmesine ilişkin olan idari eylem ve işlem nedeniyle uyuşmazlığın çözümünde İYUK"nun 2/b maddesi uyarınca idari yargı görevli olup ağır ceza mahkemesinin de görevine girmediğini düşündüğümden sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 27/12/2021

                                                                                                                               Üye

                                                                                                  Nilgün TAŞ