Davacı, sendikaya üye olma ve  sendikal faaliyete katılma  nedeniyle iş sözleşmesinin  feshedildiğinden sözederek   işe  iade  isteminde  bulunmuştur.
Davalı  şirket,  davacı  işçi ile yapılan iş sözleşmesinde ve ayrıca iş sözleşmesinin feshini müteakip 09/12/2009 tarihli “ibraname ve feragatname” de de özel hakeme  gidileceği  konusunda tahkim şartı kabul  edildiğini belirterek, görevsizlik  savunmasında  bulunmuştur.
Mahkemece, iş sözleşmesinin feshinden önce iş sözleşmesi ile yapılan özel tahkime ilişkin anlaşmanın geçerli olmadığı, 09/12/2009 tarihli İbraname ve Feragatname başlıklı belgede davacı özel hakem şartını kabul etmiş ise de, bu belgenin ödeme baskısı altında imzalatıldığından tahkim şartının geçerli olmadığı  gerekçesiyle davanın esasına girilerek kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, tahkim şartının geçerliliği ve görev yönünde toplanmaktadır. Normatif  dayanağı  4857 sayılı Kanun"un 20. maddesidir. İşçi ve işverenler  arasındaki uyuşmazlıkların çözüm  yeri 5521  sayılı  Kanun"un 1. maddesi gereğince  İş  Mahkemeleridir. Doğal  yargıcı  iş  yargıcıdır. İşe iade davalarında 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesi gereğince  ayrık  hüküm  getirilmiştir. "Taraflar  arasında uyuşmazlık aynı sürede  özel hakeme götürülür.” tümcesi  yeni bir  yargı  yeri  getirmektedir. Başka bir anlatımla, Yasa Koyucu "özel hakem" kurumunu feshe bağlı bir sonuç olarak görmüştür. Hükmün sözünden de bu  anlaşılmaktadır. İşçinin işveren karşısında ekonomik açıdan zayıf olduğu iş sözleşmesinin  kuruluşunda ve devamında işverene hukuken bağımlı olduğu tartışmasızdır. İşçi, işveren otoritesi altında ve onun emir ve talimatları ile iş görür. Denetim altındadır. İrade  serbestliği  yoktur. Ancak  fesihle bağımlılık ortadan  kalkar.
Gerek metodoloji, gerek taraflar arasındaki hukuki ilişkinin niteliği, işe iade  davalarının özel hakeme  götürülmesinin ancak  iş  sözleşmesinin  feshinden  sonra  anlaşma - sözleşme ile mümkün olacağı sonucuna götürür. Aksi halde, işçinin iradesi dışında  kendisinin yabancı olduğu bir yargılama sürecine zorlanması söz konusu olur. Yasanın amacı
dışında bir sonuç doğar. Hükmün bu fıkrasının önceki düzenlemesindeki "Toplu iş  sözleşmesinde hüküm  varsa veya ...” tümcesinin Anayasa Mahkemesi"nin 19/10/2005, 2003/66 E.,  2005/72  K. sayılı  kararı  ile iptal edilerek işçinin  iradesine  üstünlük  tanınması   yukarıdaki  gerekçeyi doğrulamaktadır.
Somut olayda, 09/12/2009 tarih ve "ibraname ve feragatname" başlıklı her iki tarafında imzasını içeren belgede, sözleşmenin feshi ve işe iade istemi ile dava açılması halinde söz konusu uyuşmazlığın halli bakımından özel hakeme gidilmesi konusunda tahkim sözleşmesi yaptıkları ve sözleşmenin tarihinin fesih ve davacıya tebliğ tarihinden sonra olduğu anlaşılmaktadır.  
Fesihten  sonra  yapılan özel  hakem  sözleşmesi geçerlidir. Böyle olunca, özel hakem sözleşmesi uyarınca dava dilekçesinin görev yönünden reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.