12. Ceza Dairesi 2020/1044 E. , 2021/5216 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır (kapatılan) 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/233 Esas – 2006/245 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Kaçakçılık suçundan Diyarbakır (kapatılan) 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 1999/155 Esas 20001/86 karar numaralı dosyasında 10 yıl ağır hapis ve 24.562,500 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı ve kararın kesinleştiği, cezanın infazı sırasında yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK’nın 2. maddesinin 1. fıkrasının k bendi ve 5237 sayılı TCK’nın 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca lehe hükümler değerlendirilerek davacının hukuki durumunun tayin edildiği ve davacının sonuç olarak 6 yıl 3 ay hapis ve 13 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" olan dava türünün "yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davacının lehe düzenlemeler sonucu fazladan cezaevinde kaldığı sürelere ilişkin olarak 5.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, tazminat davasının dayanağını teşkil eden Diyarbakır (kapatılan) 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/233 Esas – 2006/245 Karar sayılı uyarlama yargılaması sonucunda kurulan mahkumiyet hükmünün davacı vekilinin yüzüne karşı 19.12.2006 tarihinde verildiği ve itiraz edilmeksizin 25.12.2006 tarihinde kesinleştiği, işbu davanın ise CMK"nın 142/1. maddesinde belirtildiği üzere yasal 1 yıllık süre geçtikten sonra ve 17.03.2016 tarihinde açıldığı gözetilerek, davanın yasal süresinde açılmadığından bahisle reddi yerine, 5271 sayılı CMK’nın 144/1-b maddesinde “Tazminata hak kazanmadığı halde sonradan yürürlüğe giren ve lehe düzenlemeler getiren kanun gereği durumu tazminat istemeye uygun hale dönüşenler”in tazminata hak kazanamayacağı gerekçesi ile reddine karar verilmesi, ret kararı sonucu itibarı ile doğru olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin davanın kabulünün gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.