MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in ... plaka sayılı kamyonunu harici satış yaparak, galeriye verdiği, kendisi ile aynı köyde oturan katılanın, bu kamyonu, elindeki aracını takas olarak vermek ve kalan borç için bono düzenlemek suretiyle haricen satın aldığı, katılanın borcunun tamamını ödemesine rağmen sanık ... ile aralarında aracın vergi borcu ve diğer masraflarıyla ilgili anlaşmazlık yaşandığı ve aracın katılana devrinin sağlanamadığı, bu sırada sanık ..."nin sanık ... aleyhine icra takibi başlattığı sanık ..."in mal beyanı olarak, parası ödenip fiilen katılanın elinde bulunan aracı gösterdiği, haciz işlemi yapılarak aracın alacaklı olarak gözüken sanık ..."nin talebi doğrultusunda yeddiemin olarak sanık ..."e teslim edildiği, halen aracın sanık ... de olduğunun anlaşılması karşısında, her ne kadar sanıklar aralarındaki icra takibinin gerçek bir alacağa ilişkin olduğunu iddia etmişler ise de, sanık ..."nin sanık ..."e borç verebilmek için eşinin altınlarını bozdurması,babasının büyükbaş hayvanlarını satması, bu şekilde başkasının borcu için kendi ailesini mağduriyete uğratmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı gerekçesiyle savunmasına itibar edilmediği, yine sanık ... adına kayıtlı başka araçlar var iken katılanın elinde bulunan ve borcu ödenmiş olan aracın mal beyanında gösterilmesi ve bu şekilde yeddiemin olarak kendisine tesliminin sağlanması, katılanın galeriye peşinat olarak verdiği araç ve sonrasında ödemiş olduğu senet bedelleri miktarınca zararının oluştuğu gözönüne alındığında, sanıkların sözkonusu aracı katılanın elinden almak maksadıyla gerçekte var olmayan bir alacak borç ilişkisi yaratıp, kamu kuruluşu olan icra dairesini aracı kılarak dolandırıcılık suçunu işlediklerine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini h...nde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezalarının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "83 GÜN", ""83 GÜN"" ve "1.660- TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.