Esas No: 2020/1064
Karar No: 2021/5214
Karar Tarihi: 28.06.2021
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1064 Esas 2021/5214 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Ağır Ceza Mahkemesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine ve davalı Hazineden 4.845,27 TL maddi tazminatın 02.12.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davacıya verilmesine hükmetti. Ancak, davalı vekili tarafından temyiz edilerek Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından incelenen davada, mahkeme tarafından eksik inceleme ve araştırma yapıldığı gerekçesiyle karar bozuldu. Bu kapsamda, Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/189 Esas – 2015/170 Karar sayılı ceza dosyasında davacı hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, davacının 30.000,00 TL maddi tazminatın infaz tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi isteğinin kabul edildiği ancak davacının cezasının hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararındaki cezasından fazla ise de mahkeme hükmünde belirtilen 5 yıllık denetim süresinin temyiz incelemesi sırasında dolduğu dikkate alınarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararda belirtilen 5 yıllık denetim süresinin sonunda düşme ya da hükmün açıklanmasına karar verilip verilmediği ve verilen kararın kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılıp belirtildiği hususların sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeple, kararın isteme aykırı olarak bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve istinaf usulüne geçilmesine dair hükümlerin yer aldığı 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi değerlendirildi.