Esas No: 2015/542
Karar No: 2015/1109
Karar Tarihi: 30.04.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/542 Esas 2015/1109 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın şikayetçiden emeklilik işlemlerinde yardımcı olacağını, tanıdıklarını olduğunu bu işler için para lazım olduğunu söyleyerek 130 TL para aldığı, şüphelenmemesi amacıyla ayrıca vesikalık fotoğraf, nüfus cüzdan suretini de alarak şikayetçiyi dolandırdığı iddia edilen olayda; sanığın kendisini farklı isimle tanıttığı, şikayetçiye emeklilik işlemlerinde tanıdıkları vasıtasıyla yardımcı olabileceğini söylediği, şikayetçinin güvenini sağlamak için paranın yanında, fotoğraf, kimlik sureti gibi belgeleri de aldığı, şikayetçiyi maddi olarak zarara uğratıp kendi mal varlığında bir artış meydana getirdiği anlaşıldığından, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyete yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunma haklarından yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise söz konusu hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gerektiği gözetilmeden kanundaki düzenlemeye aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan,""kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.