MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan ... ve şikâyetçiler... ve...’in çalıştığı ... Mağazası’na geldiği, kendisini Merkez Camiinde imam olarak tanıtmak suretiyle şikâyetçi... üzerinde güven oluşturduktan sonra madeni parayı kâğıt para ile bütünletmek istediğini söylediği, mağaza sorumlusu şikayetçi...’in bunu kabul edip sanığı, büro görevlisi katılan ...’a yönlendirdiği, katılan ...’ın müşterilerle yoğun olarak ilgilenmesini fırsat bilen sanığın kasiyer...’yi parayı vermesi konusunda sıkıştırdığı,...’nin ...’a 1100 TL parayı sanığa verip vermemeyi sorması üzerine katılanın sanığa parayı vermesini söylediği, akabinde sanıkla katılan ...’ın madeni paraları almak üzere önce hastaneye daha sonra kapalı olan okula gittikleri, bu süreçte sanığın katılanı hastane odalarında oyaladığı ve akabinde kapalı olan okulda çalıştığını ve bozuk parayı getireceğini söyleyip okul kapısından atlayıp arka taraftaki diğer kapıdan çıkıp gittiği, katılan ...’ın işten çıkarıldığı ve firma zararının 550 TL’sinin katılan tarafından ödendiği, bu suretle sanığın 1100 TL parayı alıp firma ve katılanın zararına kendisinin yararına sonuç doğuracak şekilde haksız menfaat temin ettiği anlaşıldığından TCK’nın 157. maddesi gereğince dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "60 GÜN" ve "1200 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.