Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2192 Esas 2015/1022 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2192 Esas 2015/1022 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2192
Karar No: 2015/1022
Karar Tarihi: 29.04.2015

Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2192 Esas 2015/1022 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın avukatının yapmış olduğu temyiz talebi üzerine dosya incelenmiş ve eski hale getirme istemi kabul edilmiştir. Kararın gerekçesinde, tebligat usulünün usule uygun yapılmadığı, sanığın savunmaları ve delilleri yeterli olmadığı için mahkumiyet kararının bozulmasına karar verilmiştir. Hükmün bozulmasına ve kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklamalar ise şöyledir:
- Eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin mahkeme kararı hukuken yok hükmünde kabul edilmiştir.
- Tebligat Kanunu'nun 21. maddesinde belirtilen usul gereği yapılmayan tebligatlar geçersiz kabul edilir.
- CMK'nın 42. maddesi uyarınca temyiz hakkının elde edilmesi için eski hale getirme istemi de yapılabilir.
- Sanığın savunmaları ve delilleri yeterli ve inandırıcı olmadığı için mahkumiyet kararı bozulmuştur.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; 1412 sayılı CUMK'nın 325. maddesi uyarınca bu bozma kararının temyiz etmeyen sanık için de geçerli olduğu belirtilmiştir.

23. Ceza Dairesi 2015/2192 E. , 2015/1022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafii tarafından mahkemeye sunulan 20/06/2011 tarihli dilekçede, eski hale getirme istemi ile birlikte temyiz talebinde de bulunulduğu anlaşılmakla; CMK’nın 42. maddesi gereğince temyiz hakkını elde etmeye yönelik eski hale getirme istemi hakkında karar vermeye temyiz incelemesini yapacak olan Yargıtay yetkili olması karşısında, eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin mahkemesince verilen 08/10/2010 tarihli ek karar hukuken yok hükmünde kabul edilerek, sanığa gerekçeli karar tebliğinin Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre yapıldığı ancak muhatabın adreste bulunmama nedeninin usulünce araştırılarak tevsik edilmediği dolayısıyla tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, eski hale getirme talebinin kabulüyle yapılan incelemede;
Katılana ait tarlada hayvan otlatarak mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda sanığın, aşamalardaki savunmalarında suçlamaları kabul etmemesi,görgüye dayalı tanık beyanının bulunmaması, katılanın işçisi olan tanık ..."ın da hasardan sonra tarlaya gittiği, kimin hayvan otlattığını bizzat görmediği,olayı sanığa sorduğunda sanığın cevap vermeden yanından uzaklaştığını beyan ettiği, 04/03/2010 tarihli olay yeri tespit tutanağında ""sözkonusu tarlanın etrafının çevrili olmadığı, giriş çıkış kapısının bulunmadığı ve her yönden girilebilmenin mümkün olduğu, tarla içerisinde daha önceden işçiler ve traktör çalıştığından dolayı ayak izi tespiti yapmanın mümkün olmadığının"" tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın mahkumiyetine yeter derecede kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 sayılı CUMK"nın 325. maddesi hükmü uyarınca bozmanın hükmünü temyiz etmeyen sanık ..."a da sirayetine, 29/04/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.