Esas No: 2015/15385
Karar No: 2015/8298
Karar Tarihi: 17.12.2015
Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15385 Esas 2015/8298 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tür ve miktarı itibariyle kesin olan kararların suç vasfı bakımından temyiz olanağının bulunması ve o yer Cumhuriyet savcısının temyizinin de suç vasfına yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, usul ve yasaya aykırı bulunan temyizin reddine dair 28/03/2013 tarihli ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanığın, imar yolu açma çalışması yapan belediye görevlilerine, katılana ait olan ağaç ve mısırların kendisine ait olduğunu ve kaldırılmasında bir sakınca olmadığını söylemesi üzerine, görevlilerin katılana ait ağaçları ve ekili mısırları söktükleri, böylece sanığın mala zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın mala zarar verme suçunu işlemediği ve ağaçları yol çalışmasında yerinden söken belediye ekiplerine yönlendirici veya yanıltıcı herhangi bir söylemde bulunmadığını savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından; olay günü imar yolu açma çalışmasında görev yapan belediye çalışanları tanık olarak çağrılarak suça konu ağaçların ve ekili mısırların sanığın talimatı doğrultusunda kaldırıp kaldırmadıklarının sorulması ve sanığın hukuki durumunın buna göre değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre ise; sanığın, katılanın dikili ağaçlarına zarar verdiği ve bu haliyle eylemin TCK"nın 152/1-c maddesinde yazılı mala zarar verme suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde basit mala zarar verme suçundan karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.