Esas No: 2019/7898
Karar No: 2020/4896
Karar Tarihi: 24.02.2020
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7898 Esas 2020/4896 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemi reddedilerek karar kesinleşmiştir. Ancak yapılan incelemede, TCK'nın 53/1-b maddesi iptal edildiğinden dolayı hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 125/4, 43/2, ve 53/1-b maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanık ...’nin yokluğunda verilen kararın sanığın aynı zamanda MERNİS adresi olan son bildirdiği adresinde bulunamaması sebebiyle, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre, 2 nolu haber kağıdı muhatabın kapısına yapıştırılarak, komşu ismi ve imzası alınmadan mahalle muhtarına yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla, eski hale getirme isteği yerinde görüldüğünden ve öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek, Yerel Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan temyiz isteminin bu nedenle yerinde olduğu değerlendirilmekle 27/11/2015 tarihli red kararı kaldırılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıkların hakaret kabul edilen sözlerini aleni bir ortam olan karakolda söylediklerinin anlaşılması karşında, haklarında TCK"nın 125/4. maddesi ve direnme eylemlerini birden fazla müştekiye yönelik gerçekleştirmelerine karşın, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası, hükümlerden “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması” suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.