Sahte fatura düzenleme - Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9426 Esas 2021/5211 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9426
Karar No: 2021/5211
Karar Tarihi: 14.06.2021

Sahte fatura düzenleme - Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9426 Esas 2021/5211 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi         2017/9426 E.  ,  2021/5211 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme, Defter ve belge gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    I-Sanık hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” ile “defter ve belge gizleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
    Gerekçeli karar başlığında “2010-2011” şeklinde eksik yazılan suç tarihlerinin, dosya kapsamına göre yapılan tespitler doğrultusunda “15/12/2010, 18/04/2011” olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükümlerin ONANMASINA,
    II-Sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
    Sanığa yüklenen "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun Kanun‘daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31/12/2008 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun‘un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
    III-Sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
    1-Mithatpaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün 928 043 0999 vergi kimlik numaralı mükellefi olan .... Ltd.Şti. yetkilisi sanığın, “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; dosya içerisinde bulunan 22/06/2011 tarihli ve VDENR-2011-2401/10 sayılı vergi suçu raporu ve faturaları kullanan mükelleflere ait vergi tekniği raporlarında, sanığın Ba-Bs formlarında bildirilen 2009 takvim takvim yılında düzenlediği 4 adet faturaya ilişkin ayrıntılı bilgilere yer verilmediğinin anlaşılması karşısında, suç tarihinin tespiti bakımından; sanığın 2009 takvim yılında düzenlediği faturalara ilişkin fatura tarihlerinin ilgili vergi dairesi müdürlüğünden de sorulmak suretiyle tespit edilmesi suretiyle, sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin en son düzenlenen fatura tarihi olduğu da dikkate alınarak, zamanaşımının gerçekleşip gerçekleşmediği ortaya konulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma neticesinde sanık hakkında yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
    2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara