MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi



Sanığın yokluğunda verilen hükmün, dosyada bilinen en son adresi olan sorguda beyan ettiği adresine çıkartılan ve iade edilen tebligattan sonra MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ yapılması, bunun mümkün olmaması halinde ilanen tebligat yapılması yerine, daha önce adli mercilerce sorguda beyan ettiği adrese usulüne uygun tebligat yapılmamış olmasına rağmen 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine göre 03.06.2015 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olduğu gözetilerek sanığın öğrenme üzerine 03.06.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz talepleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.