Danıştay 3. Daire 2020/1243 Esas 2022/2599 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Tasfiye halindeki bir şirket, Kurumlar Vergisi beyannamesinde yer almayan sosyal güvenlik primlerinin gider olarak indirilmesi nedeniyle salınan vergi ziyaı cezalarının düzeltilerek terkin edilmesi talebiyle dava açmıştır. İlk derece mahkemesi, idari işlemin iptal edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Bölge İdare Mahkemesi ise istinaf başvurusunun reddine karar vermiştir. Temyiz eden şirket, konunun vergi hatası kapsamında olduğunu belirterek kararın bozulmasını istemiştir. Danıştay 3. Dairesi, Bölge İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğunu ve temyiz nedenlerinin bozulmaya yeterli olmadığını gerekçe göstererek temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Kararda, İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun ilgili maddelerine de değinilmiştir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1243
Karar No : 2022/2599

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : Tasfiye Halinde …Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından verilen 2010 ila 2013 yıllarına ait kurumlar vergisi beyannamesinde, beyanname eki bilançoda ödenecek sosyal güvenlik kesintisi olarak yer alan ancak ödenmemiş olan primlerin gider olarak indirim konusu yapıldığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen salınan 2010 ila 2013 yıllarına ilişkin bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergileri ile ilgili yılların Ekim-Aralık dönemleri için salınan bir kat vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin düzeltilerek terkin edilmesi istemiyle şikayet yoluyla yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava dosyanın ve Mahkemelerinin ara kararları üzerine dosyaya davalı idarece sunulan dilekçelerin ve eklerinin incelenmesinden, davacının şikayet konusu yaptığı ilgili dönem tarhiyatlarına karşı açılan davalarda geçici vergilerin kaldırıldığı, tarhiyatın diğer kısımları yönünden ise davaların reddedildiği, Mahkeme kararlarına istinaden 2 No'lu ihbarnamelerin düzenlendiği, 10/07/2017 tarihinde ise 2010 ila 2013 yıllarına ilişkin vergi ziyaı cezalı kurumlar vergileri ile ilgili yılların Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin düzeltme fişleri ile terkin edilmek suretiyle dava açılmadan önce geri alındığı görüldüğünden, davanın açıldığı tarih itibariyle iptal davasına konu olabilecek kesin ve yürütülebilir bir idari işlemin mevcut olmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali istemi incelenmeksizin reddedilmiş, vergi ve cezaların geri alındığına ilişkin düzeltme fişleri davacıya tebliğ edilmediği ve davanın açılmasına sebebiyet verildiğinden yargılama giderlerinin davalı idare üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işleme konu tarhiyatın vergi hatası kapsamında olduğu ve düzeltilmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın söz konusu hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilkderece mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.