Danıştay 9. Daire 2021/2540 Esas 2022/2268 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, sahte fatura düzenlemekle suçlanan şirketin vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2017 yılı kurumlar vergisinin kaldırılması isteminin reddine karar vermiştir. Davacı şirketin temyiz istemi reddedilirken, Bölge İdare Mahkemesi'nin kararı onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi (Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması), 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nisbi harcın alınması ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi (onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesi).

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2540
Karar No : 2022/2268

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Demir Çelik İnşaat Sanayi ve Ticaret
Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı - …
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yolunda tanzim edilen vergi tekniği raporu esas alınarak düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2017 yılı kurumlar vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; yapılan yoklamalarda ofis mobilyaları ve bilgisayar dışında faaliyete ilişkin ödeme kaydedici cihaz, emtia, duran varlık ve aracın olmadığı, yüksek tutarlı katma değer vergisi matrahlarına karşın ödenecek katma değer vergisinin çok düşük tutarlarda olduğu, 50.000-TL sermayesi bulunan şirketin 2016 yılında 35.695.451,22-TL, 2017 yılında 59.947.463,18-TL, 2018 yılında 280.757.564,31-TL net satışının bulunduğu, alım yapılan mükellefler hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporu bulunduğu ya da bu mükelleflerin sahte belge düzenleme nedeniyle incelemeye sevk edildiği, incelenen sevk irsaliyelerinde yer alan araç plakalarının bir kısmına ait mükellef kaydının bulunmadığı, araç plakalarının bir kısmının otomobillere ait olduğu, malların nakliyesi hususunda şirketin beyanlarıyla mal satılan firmaların beyanları arasında çelişkilerin bulunduğu tespitlerine yer verildiği, bu tespitler ışığında davacı şirketin gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı ve düzenlediği tüm belgelerin sahte belge niteliğinde olduğu sonucuna varıldığından, dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının, usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesine istinaden istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi inceleme raporunun eksik incelemeye dayalı olduğu, adreste bulunulmadığına, ticari faaliyetin olmadığına, faaliyetin terk edildiğinde dair tespit içermediği, mal alınan ve mal satılan firmalar nezdinde karşıt inceleme yapılmadığı, vergi tekniği raporunun eki olarak belirtilen belgelerin tebliğ edilmeyerek savunma hakkının kısıtlandığı, tarh sebebinin varlığına yönelik araştırma yapılmadığı, ilgili yıla ilişkin yapılmış olan bir yoklama bulunmadığı, yapılan yoklamalarda faaliyette bulunulduğunun tespit edildiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunu reddeden … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunandan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nisbi harcın alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.