Danıştay 9. Daire 2020/5723 Esas 2022/2327 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı Vergi Dairesi’nin, davacı şirkete düzenlediği ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada, ödeme emrinin vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi kısmının iptali kararlaştırılmıştır. Temyiz eden, davacının kazandığı bu kısmın Bölge İdare Mahkemesi tarafından kısmen reddedildiğini ve bu nedenle kararın bozulması gerektiğini iddia etmiştir. Ancak Danıştay 9. Dairesi, Bölge İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğunu ve temyiz nedenlerinin kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığını belirterek istinaf başvurusunu reddetmiştir. Kararda, İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi ile Bölge İdare Mahkemesi’nin nihai kararlarının temyizen bozulabileceği hususları vurgulanmıştır. Ayrıca, İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi gereğince onama kararının taraflara tebliğ edilmesi ve bir örneğinin de ilgili dava dairesine gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, ayrıca Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 58. maddesi de bahsedilmiş ancak detaylı bir aç

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/5723
Karar No : 2022/2327

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Day. Tük. Mal. San. Tic. A. Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, 2016/Temmuz-Eylül dönemine ait geçici vergi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davalı idarenin savunma dilekçesinde, geçici vergi aslının düzeltme fişi ile terkin edildiğinin belirtildiği görüldüğünden, ödeme emrinin bu kısmı hakkında karar verilmesine yer bulunmadığı, ödeme emrinin vergi ziyaı cezası ve gecikme faizine ilişkin kısmı yönünden ise, söz konusu borç kalemlerini ihtiva eden vergi ceza ihbarnamesi davacı şirkete tebliğ edilmesine rağmen dava konusu edilmemiş ve söz konusu amme alacağı ödeme emri ile istenebilir aşamaya gelmiş ise de; Mahkemelerinin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararıyla geçici vergi aslına ait vergi ziyaı cezasının üzerinden hesaplandığı 2016 yılı için tarh edilen kurumlar vergisinin kaldırılmasına karar verildiğinden, anılan cezanın dayanaksız kaldığı, yani, ortada üzerinden vergi ziyaı cezası hesaplanacak bir vergiden söz edilemeyeceği ve bu durumun 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 58. maddesi çerçevesinde "borcum yoktur" kapsamında olduğu sonucuna ulaşıldığından, dava konusu ödeme emrinin anılan kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen karar verilmesine yer olmadığına, kısmen kabulüne, ödeme emrinin vergi ziyaı cezası ve gecikme faizine ilişkin kısmının iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 2016 yılına ilişkin olarak yapılan kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davada Vergi mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusu sonucu Bölge İdare Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen gerekçeli reddine karar verildiği bu hususun gözönüne alınması gerektiği iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen karar verilmesine yer olmadığına, kısmen kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.