Danıştay 8. Daire 2022/3283 Esas 2022/3616 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı üniversite bünyesinde öğretim görevlisi olarak çalışan davacı, Covid-19 salgını nedeniyle ücretsiz izne ayrılmasına ilişkin işlemi iptal etmek için dava açmıştır. İlk derece mahkemesi, davacının aktif çalışmasının mevcut olmadığı gerekçesiyle ücretsiz izne ayrılma işleminin hukuka uygun olduğuna karar vermiştir. Ancak bölge idare mahkemesi, davacının aylık ve diğer parasal haklarının en az devlet yükseköğretim kurumlarında çalışan personel kadar olması gerektiğini ve ücretsiz izin uygulamasının hukuka uygun olmadığını belirterek dava konusu işlemi iptal etmiştir. Temyiz eden davalı idare ise istinaf incelemesi üzerine verilen iptal kararının hukuka ve usule aykırı olduğunu ileri sürmüştür. Danıştay 8. Dairesi ise davacının meslekten çıkarılması sonucunu doğuran bir işlem olmaması nedeniyle temyiz istemine esas teşkil eden kararın kesin nitelikte olduğunu ve temyiz yolunun bulunmadığına karar vermiştir.
Kanun maddeleri: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun \"İstinaf\" başlıklı 45. maddesi ve \"Temyiz\" başlıklı 46. maddesi (c bend

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/3283
Karar No : 2022/3616

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Üniversitesi
VEKİLLERİ : Av. ...
Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davalı İdare bünyesinde öğretim üyesi olarak görev yapan davacı tarafından, Covid-19 virüsünün neden olduğu salgın hastalığın olumsuz etkilerinin önlenmesine yönelik tedbirler kapsamında 4857 sayılı İş Kanunu'nun Geçici 10. maddesi hükmü uyarınca 15 Mayıs- 17 Temmuz 2020 (dahil) tarihleri arasında davalı idarece ücretsiz izne ayrılmasının uygun olduğuna yönelik bila tarih ve ... sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; 2547 sayılı Kanun kapsamında öğretim üyesinin, kadrosunun bulunduğu yükseköğretim birimi ile sınırlı olmaksızın ve ihtiyaç bulunması halinde görevli olduğu yükseköğretim kurumunda haftada asgari on saat ders verme yükümlülüğüne karşın, davacının 2020 yılı mayıs ayı itibarıyle aktif bir çalışmasının mevcut olmadığı belirlendiğinden, bu yönüyle ihtiyaç unsuru dikkate alınarak 15 Mayıs- 17 Temmuz 2020 (dahil) tarihleri arasında ücretsiz izne ayırılmasına ilişkin tesis olunan dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; vakıf yükseköğretim kurumlarında niteliği belirtilen kamu hizmetinin yürütülmesi için istihdam edilen akademik personel ile vakıf yükseköğretim kurumu arasında akdedilen sözleşmenin "idari hizmet sözleşmesi" niteliğinde olması, 2547 sayılı Yasa'nın Ek-8. maddesine göre akademik personelin aylık ve diğer parasal haklarının en az Devlet yükseköğretim kurumlarında çalışan personel kadar olacağının düzenlenmiş olması, 4857 sayılı İş Kanununun yalnızca lehe olan hükümlerin akademik personele uygulanabileceğinin yargısal içtihatlarla da kabul edilmiş bulunması ve 2547 sayılı Kanuna tabi personelin mesleki güvencesine ilişkin çalışma esasları bakımından idari hizmet sözleşmesinin gerekleri uyarınca idare hukuku kurallarının uygulanmasının zorunlu olması karşısında; 4857 sayılı İş Kanunu'nun Geçici 10. maddesi uygulanmak suretiyle davacının resen ücretsiz izne çıkarılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılarak istinafa konu karar kaldırılarak dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından hukuka ve usule aykırı olarak verilen istinaf kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacıdan savunma alınmamıştır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "İstinaf" başlıklı 45. maddesinde; "1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir...
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir." hükmüne, aynı Kanun'un "Temyiz" başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasında, "Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir:" (c) bendinde; "Belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları." hükümlerine yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerinin değerlendirilmesinden; bölge idare mahkemesince istinaf incelemesi üzerine verilen kararlara karşı sadece 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde yer alan konular ile sınırlı olarak Danıştay'a temyiz başvurusunda bulunulabileceği, bölge idare mahkemelerince istinaf incelemesi üzerine verilen ve 46. madde kapsamı dışında olan kararların ise kesin nitelikte olduğu görülmektedir.
Dosyanın incelenmesinden; davalı üniversite Mütevelli Heyeti'nin ... tarih ve ... sayılı Kararı ile ders yükü ve idari görev durumlarına göre değerlendirme yapılarak kısa çalışma ödeneği şartlarını sağlamayan personele 4857 sayılı Kanunun Geçici 10. maddesi uyarınca 1 Mayıs-17 Temmuz tarihlerinde ücretsiz izin uygulaması gerçekleştirildiği, bu kapsamda resen ücretsiz izne ayırılan davacı tarafından, işbu işlemin iptali istemiyle bakılmakta olan davanın açıldığı görülmektedir.
Davaya konu edilen, davacının resen ücretsiz izne ayırılmasına ilişkin dava konusu işlemin, ilgilinin meslekten çıkarılması sonucunu doğuran bir yönü bulunmadığından, temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan "kesin" kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenemeyeceği sonucuna ulaşılmaktadır.
Bu durumda; temyiz istemine esas teşkil eden kararın, Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesi uyarınca temyiz yolu açık olmayan "kesin" kararlarından olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, kesin olarak, 31/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.