Danıştay 4. Daire 2018/6001 Esas 2022/3492 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 4. Dairesi tarafından görülen bir davada, davacı şirketin ortaklarına yapılan satışların nihai tüketim amacıyla yapılmadığı gerekçesiyle indirimli orana tabi satışlara ilişkin yüklenilen katma değer vergisi alacağı iadesi talebi reddedilmiştir. Temyiz eden davalı idare, davacının ortaklarına yapılan satışların teslim olarak değerlendirilemeyeceğini ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir. Ancak, Danıştay tarafından incelenen karar usul ve hukuka uygun bulunmuştur ve temyiz istemi reddedilmiştir.
506, 3065, 2577 sayılı kanun maddeleri kararda geçmektedir. 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'dur.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/6001
Karar No : 2022/3492

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, indirimli orana tabi satışları nedeniyle yüklenilen katma değer vergisi alacağının iadesi isteminin reddine dair davalı idarenin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; olayda, davacı şirketin ortakları olan … İnşaat ve Tic. A.Ş. ile … Müh. Müş. A.Ş.'ne 2012 yılında 168 konut teslim ettiği konusunda ihtilaf bulunmadığı, uyuşmazlığın, ortaklara yapılan teslimin 3065 sayılı Kanununa göre teslim olup olmadığına ilişkin olduğu, davalı idarece, ortaklara yapılan teslimin nihai tüketim amacıyla yapılmadığı, işletmeden çekmek suretiyle ortaklar adına fatura edilen konutların daha sonra başkalarına satılabileceği, dolayısıyla kanuni anlamda teslimin söz konusu olmadığı iddiasıyla iade talebinin reddedildiği, 3065 sayılı Kanunun 2. maddesinde teslim tarif edilirken nihai tüketimden bahsedilmediği, teslim için aranan tek koşulu, tasarruf hakkının devredilip devredilmemesinin oluşturduğu, hatta Kanunun 3. maddesinde vergiye tabi malların her ne suretle olursa olsun, vergiye tabi işlemler dışındaki amaçlarla işletmeden çekilmesi, vergiye tabi malların işletme personeline ücret, prim, ikramiye, hediye, teberru gibi namlarla verilmesinin de teslim sayılması karşısında, davalı idarenin, davacı şirketin ortaklarına 2012 yılında 168 konut tesliminden doğan katma değer vergisi iade alacağı talebinin reddi işleminde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından ortaklara yapılan daire satışlarının KDV Kanunu'nun 2.maddesi kapsamında teslim olarak değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, bu satışlar nedeniyle indirimli orana tabi iade talebinde bulunulmasının mümkün olmadığı, hukuka uygun olmayan kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.