Danıştay 4. Daire 2018/8075 Esas 2022/3473 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 4. Daire Başkanlığı'nın kararına göre, davacı şirkete ait vergi borçları tahsil edilemediği için şirket ortağı sıfatıyla davacıdan ödeme emri düzenlendi. Ancak davacının hisselerini devrettiği tarihten sonra düzenlenen ödeme emrinin hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildi. Temyiz eden tarafından, davacının hisselerini devredene kadar sorumluluğunun devam ettiği ileri sürülse de temyiz istem aciz olduğu için reddedildi. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49, 50 ve 45. maddeleri uyarınca nihai kararın temyizen bozulması gerektiği sebeplerden birinin olmadığı sonucuna varıldı.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/8075
Karar No : 2022/3473

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … Petrol Ürünleri Taşımacılık İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin, 2010 yılı kurumlar vergisi, 2010/1 dönemine ilişkin özel tüketim vergisi, katma değer vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi borcunun, şirketten tahsil olunamadığından bahisle, şirket ortağı sıfatıyla davacıdan tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının, asıl amme borçlusu şirkette bulunan hisselerini, 15/01/2010 tarihinde ...'ya devrettiği ve bu durumun 02/02/2010 tarihli Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi'nde ilan olunduğu buna göre 15/01/2010 tarihine kadar ortaklığı devam eden davacı adına, bu tarihten sonraki amme alacağına ilişkin olarak düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacının hisselerini devredene kadar geçen kıst döneme ilişkin sorumluluğunun devam ettiği, buna göre yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü ve Yedinci Dairelerince, 2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun Ek 1. maddesi uyarınca birlikte yapılan toplantıda, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.