Danıştay 3. Daire 2019/2126 Esas 2022/2630 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, Vergi Mahkemesi'nin kararının aleyhine olan kısmının temyiz edilerek bozulmasını ve üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılmasını istemiştir. Davacı, sahte faturalarla alım yaptığı iddiaları sebebiyle vergi inceleme raporu sonucu kesilen vergi ziyaı cezasının hatalı olduğunu savunmaktadır. İlk derece Mahkemesi, davacının vergi ziyaı cezasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiş, vergi ziyaı cezasının tekerrür uygulanması sonucu kesilen kısmını ise kaldırmıştır. Bölge İdare Mahkemesi, Vergi Mahkemesi kararının aleyhine olan kısmının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte olmadığı gerekçesiyle temyiz istemini reddetmiştir. Danıştay Üçüncü Dairesi, temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: Davanın konusu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesi ile ilgilidir. Söz konusu madde, tekrar vergi ziyaı cezası kesilmesi halinde artırım uygulamasını düzenlemektedir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/2126
Karar No : 2022/2630

TEMYİZ EDEN (DAVACL) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU: …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak söz konusu faturalara sayalı indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca 2011 yılının Şubat ila Kasım dönemleri ile 2012 yılının Ocak ve Mart dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ve 2011 yılının Şubat ila Ağustos dönemleri için kesilen üç kat, aynı yılın Eylül ila Kasım dönemleri ile 2012 yılının Ocak ve Mart dönemleri için tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … Gıda Turizm İthalat İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketi, … Parça Madeni Yağ Petrol Ürünleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi, …, … …, … İnşaat Malzemeleri Metal Hırdavat ve Havalandırma Sanayi Ticaret Limited Şirketi, … Metal Hırdavat İnşaat ve Yapı Malzemeleri Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, … Tarım Teknolojileri İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, …, … Oto Yedek Parça Madeni Yağlar İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, … İnşaat Turzim Gıda …Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan saptamalardan, düzenledikleri faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşıldığından, yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık görülmediği, tekerrür uygulanmasına esas alınan cezaya ilişkin belgelerin dosyaya sunulmaması nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinde öngörülen şartların ispatlanamadığı gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 213 sayılı Kanun'un 339. maddesine göre kendisine vergi ziyaı cezası kesilen mükelleflere, cezanın kesinleştiği bu tarihi takip eden yılın başından itibaren beş yıl içinde tekrar vergi ziyaı cezası kesilmesi durumunda artırım uygulanabileceği, aksi yorumun yasanın konuluşundaki maksada uygun düşmeyeceği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.