Danıştay 3. Daire 2019/115 Esas 2022/2632 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 3. Dairesi'nin kararı, davacının gayrimenkulüne uygulanan hacizle ilgilidir. İlk derece mahkemesi, ödeme emrinin davacı adına tebliğ edilmediği gerekçesiyle haciz kararını iptal etmiştir. Bölge İdare Mahkemesi ise davacının kardeşine tebliğ edilen ödeme emirlerinin usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz eden taraf, kamu alacağının öncelikle şirketten tahsil edildiğini ve sonrasında kanuni temsilciden tahsil edilmek üzere ödeme emirlerinin usulüne uygun şekilde tebliğ edildiğini savunmuştur. Danıştay ise temyiz istemini reddetmiş ve Bölge İdare Mahkemesi kararını onamıştır. İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. ve 50. maddeleri karara referans verilmiştir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/115
Karar No : 2022/2632

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının gayrimenkulüne kanuni temsilcisi olduğu … Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin muhtelif vergi borçlarından dolayı uygulanan haczin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu hacizden önce kamu alacağının tahsili amacıyla davacı adına ödeme emri düzenlenip usulüne uygun biçimde tebliğ edildiği ortaya konulamadığından, uygulanan hacizde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu haciz kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:
Vergi Mahkemesi kararının; davacı adına düzenlenen … tarih ve … ila … takip numaralı ödeme emirleri içeriği haricindeki kamu alacaklarından kaynaklanan hacze ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu, kararın değinilen hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle reddedilmiştir.
Dava konusu haciz uygulamasında önce davacı adına düzenlenen … tarih ve … ila … takip numaralı ödeme emirlerinin, "… Mah. … Sok. No:… …/…" adresinde davacının kardeşine tebliğ edildiği, UYAP kayıtlarına göre söz konusu adresin davacının ikamet adresi olmadığı, bu nedenle tebliğin usulüne uygun biçimde yapılmadığı anlaşıldığından, usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmeyen ödeme emirlerine dayanılarak uygulanan haczin bu kısmında da hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu haciz uygulamasının dayanağı kamu alacağının öncelikle asıl borçlu şirketten tahsil edilmeye çalışıldığı, söz konusu kamu alacağının şirketten tahsil edilemeyeceğinin anlaşılması üzerine ilgili dönemlerde kanuni temsilci olan davacıdan aranılması için ödeme emirleri düzenlenerek usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.