Danıştay 9. Daire 2020/4614 Esas 2022/2372 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dokuzuncu Daire'nin 2022/2372 sayılı kararı, bir vergi dairesi başkanlığı tarafından sahte fatura düzenlemek suçlamasıyla re'sen tarh edilen KDV ve üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada verilen ilk derece mahkemesi kararının temyiz edilmesi üzerine verildi. Bölge idare mahkemesi, davacının sahte fatura düzenlediğine dair yeterli delil olmadığı gerekçesiyle dava lehine karar vermiş, bu karar da Dokuzuncu Daire tarafından onanmıştır. Kararda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. ve 50. maddeleri yer almaktadır.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/4614
Karar No : 2022/2372

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Dön. Metal San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle takdir komisyonu kararına dayanılarak; re'sen tarh edilen 2017/Ocak-Aralık dönemlerine ilişkin katma değer vergisi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, davacı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun irdelendiği ve davacı şirketin 01/01/2016 tarihinden itibaren gerçek bir mal/hizmet alım satımına dayalı ticari faaliyetinin olmadığı, düzenlemiş olduğu tüm faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan komisyon karşılığında düzenlenen sahte faturalar olduğu sonucuna varıldığı, söz konusu faturaların toplam tutarı üzerinden, Danıştay'ın yerleşik içtihatları ile de kabul gören % 2 oranında hesaplanan komisyon geliri tutarı esas alınmak suretiyle belirlenen matrah farkı üzerinden 2017/1-12 dönemine ilişkin olarak re'sen salınan kurumlar vergisinde hukuka aykırılık görülmediği, hal böyle olunca, 2017 takvim yılında elde edilen komisyon geliri matrah farkı kabul edilmek suretiyle davacı şirket adına re'sen salınan dava konusu katma değer vergilerinde ve sahte belge düzenleme eylemi 213 sayılı Kanunun 359/a-2. maddesi kapsamında bulunduğundan kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi tekniği raporunda yer verilen tespitler ile dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerin bir bütün olarak değerlendirilmesinden; vergi mükellefiyeti kaydı devam eden, işyeri adresinde yapılan yoklamalarla işyerinde olduğu tespit edilen, beyannamelerini verme ve defter tasdik ettirmek gibi vergisel ödevlerinin yerine getirildiği anlaşılan, yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz eden davacının, banka hesaplarına yatırılan paraların kısa aralıklarla yatırılıp çekildiği belirtilmişse de söz konusu hesap hareketlerine yatan ve çekilen paraların emtia bedeli karşılığı olmadığının ortaya konulamadığı, davacının bir kısım alışlarını sahte belge ile belgelendirmesinden hareketle satış faturalarının da gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşılamayacağından yapılan tespitlerin eksik inceleme ve araştırmaya dayandığı görüldüğünden, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği kesin ve somut olarak ortaya konulamayan davacı şirket adına eksik incelemeye dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığından, davanın reddi yolundaki Mahkeme kararında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın kabulüne ve cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile sahte fatura düzenlediği somut olarak ortaya konulduğundan gerçekleştirilen tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Diğer yandan dava konusu katma değer vergisinin matrah yönünden bağlı olduğu kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davada, bölge idare mahkemesince verilen kabul kararı Dairemizin 01/06/2022 tarih ve E:2020/4617, K: 2022/2364 sayılı kararı ile onanmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.