Danıştay 9. Daire 2020/4727 Esas 2022/2368 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/4727
Karar No : 2022/2368

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Katı Atık Geri Dön. Metal San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle takdir komisyonu kararına dayanılarak; 2016 yılı tüm dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen kurum geçici vergisi ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlık konusu cezalı tarhiyatlaıı havi vergi/ceza ihbarnamelerinde, geçici vergi aslının aranmayacağı ve gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer aldığı belirtilmekte ise de, ihbarnamelerin vergi aslına ilişkin kısmında, vergi aslının fark olarak tarh edilen miktar sütununa yazıldığı dikkate alındığında, bu anlamda, geçici vergi aslını ihtiva edip etmediği hususunda tereddüt yaratabilecek nitelikte görülüp, bu haliyle vergi aslını ihtiva etmediğinin açıkça kabulü mümkün bulunmadığından, 193 sayılı Kanunun mükerrer 120. maddesi uyarınca mahsup dönemi geçen, diğer bir ifadeyle mahsup imkanı kalmayan geçici vergi asılları için tarhiyat yapılamayacağından, davacı şirket adına re'sen tarh edilen kurum geçici vergi asıllarında hukuka uyarlık bulunmadığı, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, davacı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun irdelendiği ve davacı şirketin 01/01/2016 tarihinden itibaren gerçek bir mal/hizmet alım satımına dayalı ticari faaliyetinin olmadığı, düzenlemiş olduğu tüm faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan komisyon karşılığında düzenlenen sahte faturalar olduğu sonucuna varıldığı, söz konusu faturaların toplam tutarı üzerinden, Danıştay'ın yerleşik içtihatları ile de kabul gören % 2 oranında hesaplanan komisyon geliri tutarı esas alınmak suretiyle belirlenen matrah farkı üzerinden 2016/1-12 dönemine ilişkin olarak re'sen salınan kurumlar vergisinde hukuka aykırılık görülmediği, hal böyle olunca, davacı şirket tarafından 2016 takvim yılında komisyon karşılığı düzenlendiği sonucuna varılan söz konusu faturaların toplam tutarı üzerinden, Danıştay'ın yerleşik içtihatları ile de kabul gören % 2 oranında hesaplanan komisyon geliri tutarı esas alınmak suretiyle matrah farklarının belirlenmesi ve belirlenen matrah farkları üzerinden davacı şirket adına hesaplanan geçici vergi asılları üzerinden vergi ziyaı cezası kesilmesi gerekmekte ise de, süregelen Danıştay içtihatlarına göre, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben alınan peşin bir vergi olması nedeniyle yol açılan geçici vergi kaybından dolayı bir kat oranında vergi ziyaı cezası kesilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kurum geçici vergi asılları ile kesilen vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan kısımları yönüyle kabulü ve bu kısımların kaldırılmasına, vergi ziyaı cezalarının bir kata isabet eden kısımları yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:Davacı ve davalı idarenin mahkeme kararının, kurum geçici vergileri üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin hüküm fıkralarının aleyhlerine olan kısımlarına yaptıkları istinaf başvuruları yönünden;davacı şirket adına 2016 takvim yılına ilişkin olarak resen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisine karşı açılan davada verilen davanın reddi yolundaki ... Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda Dairelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılarak istinaf başvurusunun kabulüne, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, dava konusu cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar verildiğinden, aynı hukuki neden ve gerekçelerle dava konusu kurum geçici vergileri üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin Mahkeme kararının, bir kat vergi ziyaı cezaları yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasında yasal isabet, bir katı aşan vergi ziyaı cezaları yönünden ise davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla yasal isabetsizlik bulunmadığı, davalı idarenin, mahkeme kararının 2016/1-3, ve 7-9 dönemlerine ilişkin kurum geçici vergi asılları hakkında verilen davanın kabulüne ilişkin kısmına yönelik istinaf başvurusuna gelince; davacı adına tarhedilen kurum geçici vergileriyle ilgili vergi/ceza ihbarnamelerinin "Yapılan Tarhiyatın/Kesilen Cezanın Nedeni" kısmında; "mahsup dönemi geçmiş geçici vergi aslı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi gereğince tahakkuk ettirilmeyecek olup normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer almaktadır." şeklindeki açıklamaya yer verildiği, bu itibarla; vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatlarına ilişkin ihbarnamelerde; mahsup döneminin geçmiş olması sebebiyle geçici vergi asıllarının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmiş olmasına rağmen davacı adına tahakkuk ettirilmeyecek olan geçici vergi asıllarının da dava konusu edildiği anlaşıldığından, davanın 2016/1-3, ve 7-9 dönemlerine ait geçici vergi asıllarına ilişkin kısmı yönünden incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın bu kısmının kabulüne ilişkin Mahkeme kararında isabet görülmediği, davalı idarenin, Mahkeme Kararının 2016/4-6 ve 10-12 dönemlerine ait kurum geçici vergisi asılları yönünden davanın kabulü yolundaki hüküm fıkrasına yönelik istinaf başvurusuna gelince; anılan dönemlere ait ihbarnamelerde söz konusu geçici vergi asıllarının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmediğinden mahsup dönemi geçmiş olan anılan dönemlere ilişkin verginin davacı şirketten istenmesinde hukuka uyarlık bulunmadığından davanın bu kısmının kabulü yolunda verilen Mahkeme kararında sonucu itibariyle yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davalı istinaf başvurusunun kısmen gerekçeli reddine, kısmen kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının, dava konusu 2016/4-6 ve 10-12 dönemlerine ait geçici vergi asılları yönünden davanın kabulüne ve 2016/1-3, 4-6, 7-9 ve 10-12 dönemlerine ilişkin geçici vergi asılları üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarına yönünden davanın kabul edilen kısımlarına dair hüküm fıkralarına yönelik davalı idare istinaf başvurusunun yukarıda açıklanan gerekçelerle reddine, 2016/1-3, ve 7-9 dönemlerine ait geçici vergi asıllarına ilişkin hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulüne, 2016/1-3, ve 7-9 dönemlerine ait geçici vergi asıllarına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına, davanın bu kısmının incelenmeksizin reddine, davacı istinaf başvurusunun kabulüne, davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına ve davanın bu kısmının kabulüne, geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının terkinine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile sahte fatura düzenlediği somut olarak ortaya konulduğundan gerçekleştirilen tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Diğer yandan dava konusu geçici verginin matrah yönünden bağlı olduğu kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davada, bölge idare mahkemesince verilen kabul kararı Dairemizin 01/06/2022 tarih ve E:2020/4728, K: 2022/2361 sayılı kararı ile onanmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.