Danıştay 9. Daire 2020/4546 Esas 2022/2344 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Daire
Esas No: 2020/4546
Karar No: 2022/2344
Karar Tarihi: 01.06.2022

Danıştay 9. Daire 2020/4546 Esas 2022/2344 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, bir serbest muhasebeci mali müşavir olan davacının adına müteselsil sorumlu sıfatıyla düzenlenen ödeme emirlerinin iptali talebine ilişkindir. Dava konusu ödeme emirleri, davacının müşterisi olan bir şirketin vergi borçlarının tahsili amacıyla düzenlenmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararıyla dava konusu ödeme emirlerinin 2017 yılına ilişkin vergi borçlarını içerdiği ve sadece beyannameleri verdiği döneme ilişkin alacaklardan sorumlu tutulabilecek olan davacıdan 2017 yılına ilişkin alacakların tahsiline yasal olanak bulunmadığı gerekçesiyle iptal edilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi, Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğunu belirterek istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz eden davalı, ödeme emirlerinin hukuka uygun olduğunu iddia etmiştir. Danıştay Dokuzuncu Dairesi, temyiz başvurusunu reddetmiş ve Bölge İdare Mahkemesi kararını onamıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'na göre, Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, kanunda belirtilen sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Daval
Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2020/4546 E.  ,  2022/2344 K.

    "İçtihat Metni"

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DOKUZUNCU DAİRE
    Esas No : 2020/4546
    Karar No : 2022/2344

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü - ...
    VEKİLİ : Av. …
    KARŞI TARAF (DAVACI) : …
    VEKİLİ : Av…

    İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ:
    Dava konusu istem: Serbest muhasebeci mali müşavir olan davacı adına, …'e ait vergi borçlarının tahsili amacıyla, müteselsil sorumlu sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … ve … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava dosyasının incelenmesinden; davacının mali müşavirlik hizmeti verdiği ... hakkında yapılan vergi incelemesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği raporuyla anılan şahsın 25/03/2016 tarihinden itibaren düzenlediği tüm faturaların sahte belge niteliğinde olduğunun tespit edilmesi üzerine, davacı hakkında 2016 yılına ilişkin olarak düzenlenen … tarih ve … sayılı Görüş ve Öneri Raporunda; ...'in 2016/Ocak-Mart, Nisan-Haziran dönemlerine ilişkin geçici vergi beyannameleri, 2016 yılı ikinci dönem muhtasar beyannameleri ve 2016/Mart ila Ağustos dönemlerine ait katma değer vergisi beyannamelerini veren davacının bu dönemlere ilişkin olarak tarh edilecek vergi ve kesilecek cezalardan müteselsilen sorumlu olduğunun belirtildiğinin anlaşıldığı, ancak dava konusu ödeme emirlerinin 2017 yılına ilişkin vergi borçlarını içerdiğinin görüldüğü, sadece beyannameleri verdiği döneme ilişkin alacaklardan sorumlu tutulabilecek olan davacıdan 2017 yılına ilişkin alacakların tahsiline yasal olanak bulunmadığından, dava konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu ödeme emirlerinin iptaline karar verilmiştir.
    Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Uyuşmazlığa konu ödeme emirlerinin hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Davalının temyiz isteminin reddine,
    2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
    3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara