Danıştay 9. Daire 2020/601 Esas 2022/2352 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, vergi dairesi üzerinden re'sen tarh edilen kurumlar vergisi, geçici vergi ve vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada, ilk derece mahkemesi kararı ile takdir komisyonunun sahte ve yanıltıcı faturalarla belgelendirilen giderlerin gerçekliği hakkında yeterli araştırma yapmadığı, eksik inceleme sonrası yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Bölge idare mahkemesi, kararın hukuka uygun olduğu gerekçesiyle temyiz istemini reddetti. Danıştay 9. Dairesi de temyiz isteminin reddine hükmederek Bölge İdare Mahkemesi kararını onamıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi (istinaf başvurusunun niteliği)
- 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi (nihai kararların temyizi)
- 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi (onama kararının tebliği)

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/601
Karar No : 2022/2352

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Mak. ve İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım giderlerini sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı faturalar ile belgelendirdiğinden bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen tarh edilen 2012 yılı kurumlar vergisi, 2012/Temmuz-Eylül,Ekim-Aralık dönemleri geçici vergi ile bu vergiler üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlıkta, takdir komisyonu kararında hangi tarihlerde hakkında vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden fatura temin edildiği, söz konusu emtiaların ne şekilde nakliyesinin gerçekleştirildiği, ödemelerinin hangi yolla yapıldığı, ihtilaf konusu malların gerçekte alınıp alınmadığı hususlarının araştırıldığına ilişkin herhangi bir bilgi yer almadığı gibi takdir komisyonunca, söz konusu alışların maliyetlerden çıkartılması sonucu oluşan yeni durumda mükellefin karlılık oranının iktsadi, ticari ve teknik icaplara uygun olup olmadığı, bu bağlamda sahte olduğu tespit edilen faturaların muhteviyatı emtianın gerçekte alınmış olup olamayacağı hususlarına ilişkin herhangi bir belirleme yapılmaksızın, genel ve soyut ifadelerle vergi tekniği raporunda sahte olduğu belirtilen faturaların toplam tutarının fark matrah olarak belirlendiğinin görüldüğü, bu durumda, dava konusu tarhiyatların, inceleme veya araştırmaya gidilmeksizin, gelirin gerçekliği ilkesine aykırı olarak, faturaların toplam tutarı kadar takdir edilen fark matrah üzerinden yapıldığı anlaşıldığı, bu nedenlerle eksik inceleme ve varsayıma dayalı olarak yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararı hukuka ve usule uygun olduğundan, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Emtia aldığı bir kısım mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda düzenledikleri faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğu tespit edildiğinden, yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.