Danıştay 7. Daire 2018/1348 Esas 2022/2611 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1348
Karar No : 2022/2611


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Akaryakıt Turizm Gıda Sanayi ve Ticaret
Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü …


İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava Konusu İstem: Davacının 2011 ilâ 2013 yıllarına ait defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporları ile tarh edilen anılan yılların muhtelif dönemlerine ilişkin kurumlar vergisi, geçici vergi, özel tüketim ve katma değer vergileri, kesilen vergi ziyaı, özel usulsüzlük cezaları, gecikme faizleri ile 2016 yılının muhtelif dönemlerine ait gelir stopaj, damga vergisi ve yargı harçlarından oluşan amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla, ara kararına istinaden gönderilen bilgi ve belgelerin incelenmesinden 52 sayılı ödeme emrinin davalı idarece terkin edildiği anlaşıldığından, anılan ödeme emri hakkında karar verilmesine yer olmadığı; 3 sayılı ödeme emri içeriği 2011, 2012 ve 2013 yıllarının muhtelif dönemlerine ilişkin kurumlar vergisi, geçici vergi, özel tüketim, katma değer, gelir stopaj vergileri, bunlara bağlı vergi ziyaı cezaları ile gecikme faizleri ve 2011 ve 2012 yılı muhtelif dönemlerine ilişkin olarak kesilen özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle açılan davalarda, … Vergi Mahkemesince verilen dilekçenin reddine ilişkin kararlar üzerine davaların yenilenmediği anlaşıldığından söz konusu vergi ve cezaların kesinleştiği; 2016 yılına ait gelir stopaj vergisi ile damga vergilerinin ise beyan üzerine tahakkuk ettiği; söz konusu kararlar üzerine tahakkuk eden yargı harçlarına ilişkin olarak düzenlenen 2 nolu ihbarnamelerin davacıya tebliğ edilerek itirazsız kesinleştiği ve amme alacağının ödenmediği görüldüğünden davacı şirket adına düzenlenen ödeme emrinin bu kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; 2016 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ait yargı harcına ilişkin olarak davacıya 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 55. maddesi uyarınca ihbarname gönderilip gönderilmediğinin ara kararlarıyla sorulması üzerine davalı idare tarafından cevap verilmediğinden, ihbarname esasına göre tahakkuk ettirildiği davalı idarece kanıtlanamayan yargı harcının usulüne uygun kesinleşmediğinin anlaşılması karşısında ödeme emrinin bu kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı; mahsup dönemleri geçtiğinden geçici vergi asılları ve bunlara isabet eden gecikme faizi tahakkuklarında hukuka uyarlık, verginin zamanında tahakkuk etmemesine sebebiyet verildiğinden vergi ziyaı cezalarında ise hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, 52 sayılı ödeme emri bakımından karar verilmesine yer olmadığına, 3 sayılı ödeme emrinin, 2016 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ait yargı harçları ile geçici vergi asılları ve buna bağlı gecikme faizlerine ilişkin kısmının iptaline, kalan kısımları yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kararın istinaf başvurusuna konu redde ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi inceleme raporlarının tebliğ edilmemesinin savunma haklarını kısıtladığı, defter belge isteme yazıları tebliğ edildikten sonra ikinci kez süre verilmediği gibi şirketin defter ve belgelerinin incelenmediği, varsayıma dayalı olarak tarhiyat yapıldığı, ödeme emri içeriğinde yer alan vergi ve cezalara karşı açılan davaların usulden reddedildiği, esasa ilişkin iddiaların bu safhada dinlenmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'İN DÜŞÜNCESİ : Kesinleşmekle birlikte mahsup dönemi geçmiş olması nedeniyle terkin edilmesi gereken geçici vergi üzerinden ceza kesilmesi yerinde ise de, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması ve bu vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası uygulanması gerektiğinden, anılan vergi nedeniyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının, bir katı aşan kısmında hukuka uygunluk bulunmadığından kararın bu kısmının bozulması, kalan kısmının ise onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü ve Yedinci Dairelerince 2575 sayılı Danıştay Kanunu'na, 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde hükmü uyarınca birlikte yapılan toplantıda, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:


İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY :
Davacının 2011 ilâ 2013 yıllarına ait defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporları ile tarh edilen anılan yılların muhtelif dönemlerine ilişkin kurumlar vergisi, geçici vergi, özel tüketim ve katma değer vergileri, kesilen vergi ziyaı, özel usulsüzlük cezaları, gecikme faizleri ile 2016 yılının muhtelif dönemlerine ait gelir stopaj, damga vergisi ve yargı harçlarından oluşan amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesinde, ticari kazanç sahipleri ile serbest meslek erbabı cari vergilendirme döneminin gelir vergisine mahsup edilmek üzere geçici vergi ödeyeceği, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş dönemlere ait geçici verginin % 10’unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re’sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve ceza tahsil edileceği belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan kararın, 3 sayılı ödeme emrinin, 2011, 2012, 2013 yıllarının muhtelif dönemlerine ilişkin kurumlar vergisi, geçici vergi, özel tüketim, katma değer vergileri ile özel tüketim ve katma değer vergilerine ilişkin vergi ziyaı cezaları, özel usulsüzlük cezaları ile gecikme faizlerine ve 2016 yılının muhtelif dönemlerine ait gelir stopaj ve damga vergileri ile yargı harçlarına ilişkin kısmı ve geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının tek kata isabet eden kısmı aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın anılan kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır.
Kararın, geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının tek katı aşan kısmına yönelik temyiz istemine gelince;
Kesinleşmekle birlikte mahsup dönemi geçmiş olması nedeniyle terkin edilmesi gereken geçici vergi üzerinden ceza kesilmesi yerinde ise de, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması ve bu vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası uygulanması gerektiğinden, anılan vergi nedeniyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının, bir katı aşan kısmında hukuka uygunluk görülmemiştir.




KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen kabulüne, kısmen de reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının tek katı aşan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
3. Kararın, kalan kısımlarının ise ONANMASINA,
4. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
6. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY:

Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan bölge idare mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ve bölge idare mahkemesi kararının onanması gerektiği oyu ile, kararın bozmaya ilişkin hüküm fıkrasına katılmıyoruz.