Danıştay 9. Daire 2020/3920 Esas 2022/2514 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, bir davada sahte belge düzenleme fiiline iştirak ettiği iddiasıyla Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olan davacıdan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesinin altıncı fıkrası uyarınca teminat istenmesi ve davacının teminat istenmesi işlemi nedeniyle yoksun kalacak muhtemel zararlarının faiziyle birlikte iadesi istemine yönelik yapılan başvurunun reddine karar vermiştir. Kararda, ticari, zirai ve mesleki faaliyeti olan ancak sahte belge düzenleme fiiline iştirak eden meslek mensuplarından teminat istenmesi için ilkin sahte belge düzenleme fiili vergi incelemesi sonucu tespit edilmeli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344/2. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezaları kesinleşmiş olmalıdır denildi. Kanun maddesi gereği, bu şartlar sağlandığında teminat isteneceği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, teminat istenmesine rağmen yoksun kalınacak zararların tazmin talebinin esasının incelenemeyeceği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi ve 344/2. maddesi,

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/3920
Karar No : 2022/2514

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Serbest muhasebeci mali müşavir olan davacıdan, sahte belge düzenleme fiiline iştirak ettiğinden bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesinin altıncı fıkrası uyarınca teminat istenilmesine ilişkin ... tarih ve ... sayılı işlemin iptali ile söz konusu işlem nedeniyle yoksun kalınacak zararın faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin altıncı fıkrası uyarınca, ticari, zirai ve mesleki faaliyeti bulunan ancak bu faaliyetlerinin yanında sahte belge düzenleme fiilini de işleyen mükelleflerin sahte fatura düzenleme fiiline iştirak eden 3568 sayılı Kanun kapsamında faaliyette bulunan meslek mensuplarından teminat istenebilmesi için ilk olarak sahte belge düzenleme fiiline iştirak edildiğinin vergi incelemesi neticesinde düzenlenen raporla tespit edilmiş olması ve aynı zamanda meslek mensubu hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344/2. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezaların kesinleşmiş olmasının gerektiği, söz konusu şartların sağlanması halinde teminat isteneceği ve verilen süre içinde teminatın gösterilmemesi halinde, 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edileceği sonucuna varıldığı, davacı adına sahte fatura düzenlenme fiiline iştirak nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344/2. maddesi uyarınca kesilen vergi ziyaı cezalarına karşı dava açıldığı ve dolayısıyla söz konusu cezaların henüz kesinleşmediği görüldüğünden, 213 sayılı Kanunun 153/A maddesinin altıncı fıkrası kapsamında teminat istenebilmesi için gerekli olan koşullardan olan cezaların kesinleşmiş olması hususunun davacı nezdinde gerçekleşmediğinin sabit olduğu, davacıdan teminat istenmesine ilişkin tesis edilen dava konusu ... tarih ve ... sayılı işlemde hukuka uyarlık görülmediği; davacı tarafından teminat istenmesi yolunda adına tesis edilen işlem nedeniyle yoksun kalınacak zararların yasal faizi ile birlikte tahsili talep edilmesine rağmen olayda, davacı tarafından ileride yoksun kalınacak muhtemel zararlarının tazmini talep edildiğinden, davacının bu talebinin esasının incelenmesine olanak bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, kısmen incelenmeksizin reddine, davacıdan teminat istenilmesine ilişkin işlemin iptaline, davacının tazminat talebi yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının sahte fatura düzenlediğinin tespit edilmesi üzerine 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 153/A maddesi uyarınca teminat istenildiği, maddede yer alan şartların dava konusu olayda gerçekleştiği, yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmen incelenmeksizin reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.