Danıştay 9. Daire 2021/2134 Esas 2022/2437 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacıya sahte belge düzenleme suçlamasıyla vergi inceleme raporlarına dayanarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada, Vergi Mahkemesi tarafından kısmen kabul edilen hüküm, Bölge İdare Mahkemesi tarafından tamamen kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacının belgelerinin gerçek olmadığına dair somut bir kanıt olmadığından tarhiyatın hukuka uygun olmadığı belirtilmiştir. Temyiz istemi reddedilerek, Bölge İdare Mahkemesi kararı onanmıştır. Karar, İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. ve 50. maddelerine göre verilmiştir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2134
Karar No : 2022/2437

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı - …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte belge düzenleme suretiyle komisyon geliri elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayanılarak re'sen tarh edilen 2017 yılı gelir vergisi ve 2017 yılının tüm dönemleri için geçici vergi ile bu vergiler üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu 2017 yılı üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi yönünden; davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden; davacının dava konusu dönemde düzenlemiş olduğu belgelerin gerçek bir mal ve hizmet teslimine dayanmayan komisyon karşılığı düzenlenen sahte faturalar olduğu anlaşıldığından, üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, 2017 yılının tüm dönemleri için geçici vergi asılları yönünden; mahsup dönemi geçmiş bulunan geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği, vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer aldığının belirtildiği, davalı idarenin savunma dilekçesinde de geçici vergi asıllarına yönelik bir talebinin de olmadığı görülmekle, davacının bu talebi hakkında karar verilmesine yer bulunmadığı, aslı aranmayan gelir geçici vergiler üzerinden 2017 yılının tüm dönemleri için kesilen üç kat vergi ziyaı cezası yönünden; geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin olarak alınan bir vergi olması, yıllık olarak verilen beyannamede beyan edilen matrah üzerinden vergi hesaplanması nedeniyle geçici vergilere üç kat vergi ziyaı cezası değil, bir kat vergi ziyaı cezasının uygulanması gerektiği, bu durumda kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kesilen bir katı kısmı yönünden hukuka aykırılık, bir katı aşan kısımları yönünden ise hukuka uygunluk bulunmadığı, davacı adına kesilen vergi ziyaı cezalarına tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili olarak ise; davacı adına tekerrüre esas alınan cezanın 24/06/2014 tarihinde kesinleştiği görüldüğünden, 2014 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının cezanın kesinleştiği yılı takip eden 2015 yılından başlamak üzere beş yıl içinde tekrar vergi ziyaı cezası kesilmesi durumunda tekerrüre esas olacağından, dava konusu olayda 2017 yılına ilişkin gelir vergisi ile geçici vergiler için kesilen vergi ziyaı cezalarına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka ayrılık görülmediği gerekçesiyle dava hakkında kısmen karar verilmesine yer olmadığına, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, karar verilmiş olup; aslı aranmayan gelir geçici vergiler üzerinden 2017 yılının tüm dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasının 1 katı aşan kısmının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda yer alan tespitler ile dava dosyasında mevcut bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, davacının modelleri eski olmakla birlikte nakliye işi yapabilecek dört adet aracının bulunması, hizmet verdiği firmalardan üçü nezdinde yapılan karşıt incelemelerde, söz konusu nakliye hizmetlerini aldıkları ve ödemeleri çekle ve banka kanalıyla yaptıklarını ifade etmiş olmaları, davacının iş yerinde çalışan üç işçiden birinin 2016 yılının sonlarına doğru yaklaşık yedi ay çalıştığını, ikincisinin 2013 yılı sonunda çalışmaya başlayıp beş yıl çalıştığını, üçüncüsünün ise 2016 yılında üç dört ay çalıştığını ifade etmesi ile birlikte söz konusu işçiler tarafından verilen ifadelerde davacının yürüttüğü işi ile ilgili detaylı bilgilere yer verildiğinin görülmesi davacının faaliyetinin gerçekliğine karine oluşturmakta olup ayrıca davacının akaryakıt alımlarının bir kısmının vergi inceleme elemanı tarafından eleştirilmemiş olması ile birlikte davacının sahip olduğu araçlarla ilgili olarak çalışan işçilerinin ifadelerini değerlendiren vergi inceleme elemanı tarafından davacının çalışan iki aracının olduğunun ve bu araçlar ile nakliye faaliyetinde bulunulduğunun kabul edildiği halde bu araçlarla yapılan faaliyetlerin cüzi olması sebebiyle davacının faaliyetlerinin tamamının sahte olduğu kanaatine varılmasının vergilendirmede vergilendirilecek "gelirin gerçekliği ilkesi" ile bağdaşmadığından, uyuşmazlık konusu yılda, davacının düzenlediği faturaların sahte olduğu ve bu faturalar karşılığında komisyon geliri elde ettiğine ilişkin kuşkudan uzak somut bir tespit bulunmadığından, eksik inceleme ve varsayıma dayanılarak davacı adına 2017 yılı için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatı ile 2017 yılının tüm dönemleri için geçici vergi üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen 1 kat vergi ziyaı cezası yönünden davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmadığı, davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasında ise belirtilen gerekçeyle sonucu itibariyle isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun belirtilen gerekçeyle reddine, davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının redde ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılarak davanın kabulüne, davacı adına 2017 yılı için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2017 yılının tüm dönemleri için geçici vergi üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen 1 kat vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile davacının sahte belge düzenleyicisi olduğunun tespit edildiği, yine aynı raporda Danıştay İçtihatları ile belirlenmiş olan kıstas uyarınca sahte belge düzenleyicilerinin % 2 komisyon geliri ile çalıştıkları varsayılarak davacının kazandığı ve beyan etmediği komisyon gelirinin hesaplanarak dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, tesis edilen işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.