Danıştay 9. Daire 2021/1919 Esas 2022/2576 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, sahte fatura düzenleyen şirketin tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar vermiştir. Temyiz eden tarafın iddiaları reddedilmiş ve Bölge İdare Mahkemesi kararı onanmıştır. Kararda, Vergi Usul Kanunu'nun 341. maddesi gereği vergi ziyaının geçici vergi eksik tahakkuku ya da zamanında tahakkuk ettirilmemesi olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sahte belge düzenleme fiilinin 359. maddede yazılı fiiller arasında bulunması nedeniyle, 2016 yılı kurumlar vergisi üzerinden kesilen iki kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık görülmediği vurgulanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şunlardır: Vergi Usul Kanunu'nun 341. ve 359. maddeleri ve İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. ve 50. maddeleri.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1919
Karar No : 2022/2576

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıda Turizm Emlak İnşaat ve İnşaat Malzemeleri Tarım Petrol Ticaret İthalat ve İhracat Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolunda düzenlenen vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2016 yılı kurumlar vergisi ve 2016 yılının tüm dönemlerine ilişkin geçici vergi aslı üzerinden daha önce kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının üç kata tamamlanması amacıyla, söz konusu vergiler üzerinden tekerrür hükümleri de uygulanmak suretiyle kesilen iki kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı şirket tarafından 2016 yılı kurumlar vergisi ve 2016 yılı tüm dönemlerine ilişkin geçici vergi aslı ile bu vergiler üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve geçici vergi aslı üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine, geçici vergi asılları ile vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısımları yönünden davanın kabulüne karar verildiğinden, söz konusu karardaki aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca ve sahte belge düzenleme fiilinin 359. maddede yazılı fiiller arasında bulunması nedeniyle, 2016 yılı kurumlar vergisi üzerinden kesilen iki kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık görülmediği, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmında hukuka uyarlık görülmediği, geçici verginin peşin vergi niteliği taşıması nedeniyle geçici vergi aslı üzerinden kesilen iki kat vergi ziyaı cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle; davanın kurumlar vergisi üzerinden kesilen iki kat vergi ziyaı cezası yönünden reddine, vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmı ve geçici vergi aslı üzerinden kesilen iki kat vergi ziyaı cezası yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflar tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Geçici verginin eksik tahakkuk ettirilmesi veya zamanında tahakkuk ettirilmemesi 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 341. maddesinde tanımlanan vergi ziyaını oluşturduğu, sahte fatura düzenleyen şirketin geçici verginin zamanında tahakkukunu engelleyen bu eyleminin 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi kapsamına girmesi nedeniyle, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben alınıyor olmasının üç kat kesilen cezanın bir kata çevrilmesine gerekçe olamayacağı, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesinin üç şartı olduğu, ilk olarak; kesilen ilk cezanın beş yıllık yasal süre içerisinde kesinleşmesi gerektiği, ikinci olarak; mükellef hakkında yeni bir ceza kesilmiş olması, üçüncü olarak; sonraki cezanın belirli bir süre içerisinde kesilmiş olmasının gerektiği, bu kapsamda 04/03/2016 tarihinde tebliğ edilip tahakkuk edilerek kesinleşen 2016/Ocak dönemi gelir stopaj vergisi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının, tekerrüre esas oluşturduğu iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ….'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 06/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.