Danıştay 9. Daire 2019/5559 Esas 2022/2614 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Daire Başkanlığı'nın 2019/5559 E. ve 2022/2614 K. sayılı kararında, davalı olan … Vergi Dairesi Başkanlığı-… tarafından … Oto. Pet. İnş. Taş. Tem. Ltd. Şti'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkin davada, ödeme emirlerinin hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği belirtilmiştir. Temyiz eden taraf, asıl borçlu şirketin kanuni temsilcisi olan davacıdan tahsil edilmesi gerektiğini savunmuştur. Kararda, Bölge İdare Mahkemesi'nin kararının usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılarak davalının temyiz istemi reddedilmiştir.
Kararda, uygulanan kanun maddeleri şöyle açıklanmıştır:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesi: verginin ait olduğu takvim yılında ve yasal defter/belgelerin ibraz tarihinde kanuni temsilcilik sıfatı bulunmadığı için vergisel ödevleri yerine getirme hususunda yetkisiz olan kişiye kusur izafe edilemez.
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi: bölge idare mah

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5559
Karar No : 2022/2614

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: … Oto. Pet. İnş. Taş. Tem. Ltd. Şti'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla, kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen … tarih ve … ila … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu ödeme emri içeriği borçların 2012 yılına ait kurumlar vergisi, damga vergisi, 2012/Nisan-Haziran dönemine ait gelir stopaj vergisi ile 2012/Ocak-Nisan dönemlerine ilişkin katma değer vergisi, gecikme faizi olduğu, davacının 05/01/2012-25/04/2012 tarihleri arasında asıl borçlu şirketin kanuni temsilci olduğu, beyan üzerine tahakkuk etmiş 2012 takvim yılı kurumlar vergisi, damga vergisi ile 2012/Nisan-Haziran dönemine ait gelir (stopaj) vergisine ait … tarih ve …ve … sayılı ödeme emirleri yönünden; bahse konu borçların davacının ortak ve kanuni temsilcilik görevinden ayrıldıktan sonra asıl borçlu şirket tarafından 28/11/2014 tarihinde verilen 6552 sayılı Yasanın 73. maddesinden faydalanma dilekçesi kapsamında yapılandırılarak ödeme tablosuna bağlandığı, hisse devrederek ortak ve müdürlük görevinden ayrılan davacının hisse devrinden sonra yapılan yapılandırma koşullarının ihlal edilmesi sonucu doğan borçtan sorumlu tutulmasına hukuken olanak bulunmadığından, sırf borcun ait olduğu dönemde müdür olduğundan bahisle adına ödeme emri düzenlenmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı, takdir komisyonu kararı ve vergi inceleme raporuna istinaden tarh ve tahakkuk etmiş 2012 yılına ait vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, gecikme faizi ile 2012/Ocak-Nisan dönemlerine ait vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi, gecikme faizi içerikli … tarih ve …ve … sayılı ödeme emirleri yönünden; davacının 05/01/2012-25/04/2012 tarihleri arasında kanuni temsilcilik sıfatının bulunduğu, 2012 yılı kurumlar vergisi borcunun doğduğu takvim yılında ve ödenmesi gerektiği tarih itibariyle kanuni temsilci sıfatının bulunmadığı, 2012/Ocak-Nisan dönem vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi borçlarının da ortaklık ve kanuni temsilcilik sıfatının sona erdiği tarihten sonra şirkete ait yasal defter ve belgelerin inceleme elemanına ibraz edilmemesi nedeniyle tüm dönem KDV indirimlerinin reddinden kaynaklandığı, bu durumda; verginin ait olduğu takvim yılında ve yasal defter/belgelerin ibraz tarihinde kanuni temsilcilik sıfatı bulunmadığı için vergisel ödevleri yerine getirme hususunda yetkisiz olan davacıya 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesi kapsamında izafe edilecek bir kusurdan bahsedilemeyeceğinden anılan ödeme emirlerinde de hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu ödeme emirlerinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Asıl borçlu şirket yönünden usulüne uygun olarak kesinleştirilen amme alacağının kanuni temsilci olan davacıdan tahsilinin yasal ve yerinde olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.