Danıştay 9. Daire 2021/550 Esas 2022/2643 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Daire
Esas No: 2021/550
Karar No: 2022/2643
Karar Tarihi: 07.06.2022

Danıştay 9. Daire 2021/550 Esas 2022/2643 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı olan Vergi Dairesi Başkanlığı, sahte fatura kullandığı için davacıya kesilen vergi incelemesi raporuna dayanarak tarh edilen katma değer vergisini ve üç kat vergi ziyaı cezasını, özel usulsüzlük cezasının kaldırılması isteğiyle temyiz etti. İlk derece mahkemesi davacının üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uygunluk bulunmadığına karar vermiştir. Bölge idare mahkemesi, davacının sahte fatura kullandığı sonucuna varıldığından temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir. Danıştay da yerel mahkemelerin kararlarının usul ve hukuka uygun olduğunu belirterek, temyiz istemini reddetmiş ve Bölge idare mahkemesinin kararını onamıştır.
Kanun maddeleri açısından karar incelenirse, vergi ziyaı cezası 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 maddesi uyarınca alınmış, özel usulsüzlük cezasının kaldırılması talebi ise yine aynı kanunun ilgili maddeleri doğrultusunda yapılmıştır. Kararın temyiz yolu ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesine göre değerlendiril
Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/550 E.  ,  2022/2643 K.

    "İçtihat Metni"

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DOKUZUNCU DAİRE
    Esas No : 2021/550
    Karar No : 2022/2643

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
    VEKİLİ : Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : … (…) …

    İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ:
    Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2018/Ağustos, Eylül dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen katma değer vergisi ve kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; ilgili dönemde davacı adına düzenlenen söz konusu faturaların gerçek mal ve hizmet hareketini yansıtmadığı sonucuna varıldığından dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise, cezanın kesilmesini öngören ve bu cezanın kesilmesine ilişkin koşulları düzenleyen yasa hükmünde belirtilen unsurların, uyuşmazlık konusu olayda bir arada gerçekleşmemiş bulunduğundan, davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına, üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
    Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının ihtilaflı dönemde kullandığı faturaların sahte olduğu, bu nedenle kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1.Davalının temyiz isteminin reddine,
    2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik taraflarca yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
    3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara