Danıştay 3. Daire 2020/283 Esas 2022/2782 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/283
Karar No : 2022/2782

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) ... Metal Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
2- (DAVALI) ....Başkanlığı
VEKİLİ: Av. ....
İSTEMİN KONUSU : Diyarbakır Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:.... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, alışlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirmesi nedeniyle sözü edilen faturalara konu katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre 2016 yılının Ekim ila Aralık dönemleri için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı ... adına komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemesi nedeniyle re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisine karşı açılan davanın reddine ilişkin ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:....., K:... sayılı kararla reddedildiği anlaşıldığından, yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen cezanın, maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, özel usulsüzlük cezası ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davacı tarafından, uyuşmazlık konusu faturaların gerçek olduğu, sahte fatura kullanıldığının somut olarak ortaya konulmadığı, ödemelerin banka yoluyla yapıldığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davalı idare tarafından, sahte fatura kullandığı sabit olan davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Davacının 2017 yılında hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde tanzim edilen .... tarih ve ... sayılı Vergi İnceleme Raporuna dayanılarak sahte fatura kullanma nedeniyle dava konusu tarhiyatın yapıldığı ve özel usulsüzlük cezasının kesildiği, daha sonra 2019 yılında davacının 2015 ila 2017 yılı hesap ve işlemlerinin yeniden incelenmesi neticesinde .... tarih ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporunun düzenlendiği, sözü edilen rapor ile davacının faaliyetinin münhasıran komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek olduğu ve tüm alım ve satımlarının gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşıldığı, bu rapor esas alınarak komisyon gelirleri nedeniyle davacı adına 2016 yılının muhtelif dönemleri için salınan katma değer vergisi tarhiyatına karşı açılan davanın reddine ilişkin karara yöneltilen istinaf isteminin reddine dair kararın Danıştay Üçüncü Dairesinin 07/06/2022 tarih ve E:2022/1941, K:2022/2783 sayılı kararla onandığı anlaşılmaktadır.
İdari işlemlerin hukuka uygunluk karinesinden yararlanması nedeniyle tesis edildikleri tarihteki hukuki duruma göre karar verileceği açık olmakla birlikte, daha sonra verilen yargı kararıyla başlangıçtaki hukuka uygunluk karinesinden yararlanan işlemin hukuka aykırı olduğu ortaya konulduğunda bu yeni duruma göre karar verilmesi gerekmektedir.
Davacının münhasıran sahte fatura düzenlediği sonucuna ulaşılarak komisyon gelirleri nedeniyle tarhiyat yapılmış, buna karşı açılan dava reddedilmiş, istinaf ve temyiz aşamaları tamamlanarak yargı kararıyla davacının bu durumu kesinleşmiş olduğundan, bu aşamada sahte fatura kullandığından bahisle sözü edilen faturalardaki indirimleri reddedilerek beyan tablosuna göre yapılan tarhiyat hukuka aykırı hale gelmiş olacaktır. Bununla birlikte 213 sayılı Vergi Usul Kanununu uyarınca geniş ve kapsamlı inceleme yetkisini haiz idarenin 2017 yılında yapılan incelemede "sahte fatura düzenleme hususunu ortaya koymaması" kendi kusurundan kaynaklandığından yargılama giderlerinin hangi taraf üzerinde bırakılacağı hususunda bu durum da gözetilerek karar verileceği tabiidir. Bu nedenle davacı temyiz isteminin kabulü ile bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması, davalı idare temyiz isteminin ise reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Öte yandan, davacının hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen 26/11/2019 tarih ve 4177/66 sayılı Vergi Tekniği Raporu ile 2015 ila 2017 yıllarında asıl faaliyetinin komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek olduğu ve tüm alım ve satımlarının gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşılarak adına 2016 yılı için hesaplanan komisyon gelirleri üzerinden yapılan katma değer vergisi tarhiyatına karşı açılan davanın reddine ilişkin ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:.... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine dair ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:...., K:... sayılı kararının Danıştay Üçüncü Dairesinin 07/06/2022 tarih ve E:2022/1941, K:2022/2783 sayılı kararla onandığı anlaşıldığından, davalı idarece karar gereği yerine getirilirken bu hususun dikkate alınacağı tabiidir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.