Danıştay 8. Daire 2018/1463 Esas 2022/3929 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 8. Dairesi, Büyükşehir Belediye Başkanlığı ile bir kişi arasındaki Özel Halk Otobüsleri İşletici Sözleşmesi'nin bazı maddelerinin iptali davasını görüştü. İlk derece mahkemesi, sözleşmenin 6. maddesinin 6.2. fıkrasının dışındaki diğer maddelerinin hukuka aykırı olmadığı, 6.2. fıkrasının ise hukuka uygun olmadığı kararına varmıştı. Bölge İdare Mahkemesi de, bu kararı onaylayarak temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Danıştay 8. Dairesi de benzer bir karar vererek temyiz istemini reddetti ve Bölge İdare Mahkemesi kararını onadı. Kanunlar açısından incelendiğinde, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi gereği temyizen bozma kararının sadece belirli şartlar altında yapılacağı belirtilmiştir. Ancak bu davada, söz konusu şartların oluşmadığından dolayı temyiz isteminin reddedilmesi uygun görülmüştür.

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1463
Karar No : 2022/3929


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, ihtirazi kayıtla imzaladığı "Özel Halk Otobüsleri İşletici Sözleşmesi'nin" 4.2 - 4.3 - 4.5 - 4.8 - 5.1 - 6.2 - 6.3 - 6.4 maddelerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu Özel Halk Otobüsü İşletici Sözleşmesi'nin iptali istenilen maddelerinin Elektronik Ücret Toplama Sistemini hayata geçirmek için sözleşmeye alındığı anlaşıldığından, 6. maddesinin 6.2. fıkrası haricinde iptali istenilen diğer sözleşme maddelerinin hukuka aykırı olmadığı, dava konusu edilen "İşleticinin otobüsünün borçlarından veya herhangi bir sebepten ötürü trafikten men edilmesi halinde sözleşme fesih edilir." kuralının bulunduğu 6. maddesinin 6.2. fıkrası yönünden ise; anılan fıkranın ucu açıklık ve belirsizlik içerdiği, süresi belirtilmeden her türlü trafikten men işleminin sözleşmenin feshi nedeni olarak belirtildiği, idari sözleşmelerde de özel hukuk sözleşmelerinde olduğu üzere sözleşmenin ayakta tutulması, tarafların edimleri ile hak ve yükümlülükleri arasındaki denge kurulmasının esas olduğu, öte yandan özel halk otobüsünün uzunca bir müddet trafikten men edilmesinin güzergahta seyahat edecek yolcuların zararına olduğu, dolayısıyla da idari sözleşmeden umulan kamu yararına aykırı olacağı, bu durumda özel halk otobüsünün trafikten men edilmesi halinde sözleşmenin feshedileceğinde dair anılan fıkrada; trafikten men hali için makul, açık ve belirli bir süre belirtilmemesinin idareye bu hususta sınırsız takdir yetkisi tanınması sonucunu doğurduğu dikkate alındığında, hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu Özel Halk Otobüsleri İşletici Sözleşmesi'nin 6. maddesinin 6.2. fıkrasının iptaline, sözleşmenin diğer maddeleri yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; istinaf başvurularına konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, temyiz istemine konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta gideri avansından artan tutarın Mahkeme tarafından iadesine,
4. Kesin olarak, 08/06/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.