Danıştay 9. Daire 2022/1124 Esas 2022/2786 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, Vergi Dairesi Başkanlığı aleyhine açılan davada, dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkin olarak, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle arttırılan kısmının 30,30-TL'ye isabet eden tutarı yönünden davayı reddetmiş, bu tutarı aşan kısmın kaldırılmasına karar vermiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesine göre, nihai kararın temyizen bozulması, sebeplerin varlığı halinde mümkündür.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/1124
Karar No : 2022/2786


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ :Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ticaret ve Sanayi Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: ilişkili kurum ve kişilere faizsiz olarak para kullandırmak suretiyle kazancının bir kısmını transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıttığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, 2012/Aralık dönemi için re'sen tarh edilen gelir (stopaj) vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Üçüncü Dairesince verilen bozma kararına uyan Vergi Mahkemesince dosyanın yeniden incelenmesi suretiyle; davaya konu vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin matrahı yönünden bağlı olduğu ve 2012 yılına ilişkin olarak hesaplanan kurumlar vergisine karşı açılan davanın …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla reddine karar verildiğinden ve davacı tarafından örtülü kazanç dağıtımından kaynaklanan gelir ile kur farkı gelirinin kayıt ve beyan dışı bırakılması suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verildiği anlaşıldığından, dava konusu gelir stopaj vergisi ile bir kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle arttırılan kısmına ilişkin olarak; tekerrüre esas alınan cezanın 2011 yılı itibari ile kesinleştiği görüldüğünden davacı adına kesilen cezada tekerrür uygulanmasında kanuna aykırılık bulunmadığı ancak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinde 26/10/2021 tarihi itibarı ile davacı lehine yapılan değişiklik uyarınca davacı adına kesilen vergi ziyaı cezasının, tekerrüre esas alınacak ceza olan 30,30-TL'ye kadar olan tekerrür sebebiyle yapılan arttırım tutarına isabet eden kısmında hukuka aykırılık, bu miktarı aşan kısmı yönünden ise hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu gelir(stopaj) vergisi, bir kat vergi ziyaı cezası ve vergi ziyaı cezasının tekerürür nedeniyle arttırılan kısmının 30,30-TL'ye isabet eden tutarı yönünden davanın reddine, bir kat vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle arttırılan kısmının 30,30-TL'yi aşan tutarı yönünden davanın kabulüne ve bu kısmın kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporuyla ilişkili şirketine transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımında bulunduğunun tespit edildiği, davacı adına re'sen tarh edilen gelir stopaj vergisinde ve kesilen vergi ziyaı cezasına hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Davalının temyiz isteminin reddine,
... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.