Danıştay 9. Daire 2022/1215 Esas 2022/2803 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Dairesi, Vergi Dairesi Başkanlığı tarafından yapılan kurum zararının azaltılması işleminin iptali istemiyle açılan davada, Vergi Mahkemesinin dava konusu işleme ilişkin olarak verdiği kararın onanmasına hükmetti. Dava, bir kısım hasılatın beyan dışı bırakılması iddiasına dayanıyordu. Mahkeme, davacının hesaplarında yer alan tutarların, ele geçirilen DVD ve tutulan kayıtlarda belirtilen tutarlardan farklı olduğunu belirlemişti. Mahkeme, bu nedenle vergi incelemesinin eksik yapıldığına hükmetmişti. Mahkeme kararının temyiz edilmesi sonucunda yapılan incelemede, kararın usul ve hukuka uygun olduğu görüldüğünden, temyiz istemi reddedildi ve Vergi Mahkemesi kararı onandı. Kanunlar açısından, kararın temyiz edilmesine ilişkin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi referans alınmıştır. Kararın düzeltilmesine ilişkin süreç ise 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesi uyarınca belirlenmiştir.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/1215
Karar No : 2022/2803

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Villa Emlak İnşaat Ticaret Ltd.Şti.
VEKİLİ : Av. ….

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım hasılatını beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2010 yılı kurum zararının azaltılması işleminin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uymayıp; vergi inceleme raporu ile dosyadaki diğer bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, davacı şirket hakkında davacının işyerinde yapılan aramada ele geçirilen DVD içerisinde yer alan "…" ile tutulan kayıtlarda 2010 dönemine ait tur bileti satış tutarı 1.289.527,15 TL gözükmekle birlikte bu tutarın şirketin defter ve belgelerine 549.905,54 TL olarak kaydedildiği görüldüğünden, inceleme elemanı tarafından sadece "…"nda yer alan bilgilere yer verilerek değerlendirmede bulunulduğu, söz konusu programda yer almasına rağmen tur bileti aldığı görülen kişilerin ifadesine başvurularak tur satışı yapılıp yapılmadığı yönünde tespit yapılmadığı, hangi otelde kalındığını gösteren bilgiler bulunmasına rağmen karşıt inceleme yapılmak suretiyle bu otellerde gerçekten kalınıp kalınmadığının saptanmadığı, davacının banka kayıtlarıyla, söz konusu dönemlere ait gelirlerinin uyumlu olup olmadığı yönünde bir tespite yer verilmediği, dolayısıyla vergi incelemesinin eksik yapıldığı anlaşıldığından ve mükellefler tarafından bir kısım hasılatın beyan dışı bırakılması amacına yönelik olarak niteliği muhasebe programı olmayan uygulamaların da kullanılabileceği dikkate alındığında, "…"nın bu niteliğe haiz olup olmamasının tek başına beyan dışı hasılat bulunduğunu kabule elverişli ve yeterli olmadığından, öte yandan, söz konusu program ile tutulan kayıtlarda, davacı şirketin 2010 yılının Ekim döneminde 33.323,42 TL tur geliri elde ettiği görünmesine rağmen aynı döneme ilişkin yasal kayıtlarda bu tutarın 39.658,00 TL olduğu görülmediğinden, bu durumda bir muhasebe programı olmayan "…"nın tek başına şirketin gelir ve giderlerini tespite yeterli olmadığı, ancak diğer verilerle desteklenmesi halinde şirketin elde ettiği gelirleri göstermede yardımcı olabileceği anlaşıldığından, dava konusu kurum zararının azaltılması işleminde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar veren ... Vergi Mahkemesinin... tarih ve E:..., K:...sayılı kararına karşı yapılan temyiz istemi, Vergi Dava Daireleri Kurulunun 24/11/2021 tarih ve E:2020/1504, K:2021/1671 sayılı kararıyla ısrar hükmü yönünden reddedilmiş ve kararın davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrası yönünden temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Danıştay Dokuzuncu Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu işlemin dayanağı vergi inceleme raporu ile davacının bir kısım hasılatını beyan dışı bıraktığı hususunun somut ve hukuken kabul edilebilir delillerle ortaya konulduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.