Esas No: 2021/2777
Karar No: 2022/2792
Karar Tarihi: 09.06.2022
Danıştay 9. Daire 2021/2777 Esas 2022/2792 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/2777 E. , 2022/2792 K.Özet:
Davalı idarenin vergi borçlarını tahsil etmek amacıyla davacının taşınmazları üzerine uyguladığı haciz işleminin iptali istemiyle açılan davada, ödeme emrine konu olan vergi borçlarının tarh zamanaşımına uğradığı ve haciz işleminin hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davacının lehine karar verilmiştir. Davalı idare, karara karşı istinaf başvurusunda bulunmuş ancak başvurusu reddedilmiştir. Temyiz eden davalı idare, ihbarnamelerin tebliğ edildiği, ödeme emri tebliğ edildiği ve haciz işleminin gerçekleştirildiği gerekçeleriyle kararın bozulmasını talep etmiştir. Ancak Danıştay, temyiz isteminin reddedilmesine ve Bölge İdare Mahkemesi kararının onanmasına karar vermiştir.
İlgili Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesi (3. fıkra)
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2777
Karar No : 2022/2792
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Vergi borçlarının tahsili amacıyla davacının taşınmazları üzerine uygulanan haciz işleminin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; ödeme emrine konu vergi borçlarının 2010 yılına ilişkin gelir vergisi ile 2010 yılının muhtelif dönemlerine ilişkin geçici vergi ve katma değer vergisi olduğu, 2015 yılında takdir komisyonu kararına dayanılarak tarh edilen söz konusu vergilere ilişkin ihbarnamelerin memur eliyle davacıya tebliğe çalışıldığı, 24/12/2015 tarihli tutanak ekinde davacının adreste bulunamaması nedeni ile 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca mahalle muhtarına tebliğ edildiğinin görüldüğü, vergilendirmeye dair işlemlerde 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerinin uygulanması gerekirken bu husus atlanılarak, dava konusu olayda uygulanması mümkün olmayan 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca mahallesi muhtarına yapılan tebliğinin hukuka aykırı olduğu ve tebligatın usulsüz olduğu, davacıya usulüne uygun olarak cezalı vergilerin tebliğine dair davalı idarece herhangi bir belge ibrazında da bulunulmadığından, tarh zaman aşımına uğramış olan kamu alacaklarının tahsili amacıyla tesis edilen haciz işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu haciz işleminin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının tarh zamanaşımı süresi içerisinde takdir komisyonuna sevk edilmesi, ihbarnamelerin tebliğ edilmiş olması, ödeme emri tebliğ edilmesi ve haciz işlemlerinin tesis edilmiş olması itibarıyla olayda zamanaşımı hükümlerinin uygulanma imkanı bulunmadığı, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.