Danıştay 9. Daire 2022/1050 Esas 2022/2796 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 9. Daire Başkanlığı'nın 2022/1050 Esas, 2022/2796 Karar numaralı kararında, davacı şirket adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davanın kabul edilmesine karar verilmiştir. Vergi Mahkemesi'nin kararı incelenerek, asıl borçlu şirketin 2011 yılı işlemlerinin stopaj vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak tarh edilen gelir vergisi tutarının, asıl borçlu şirketin yetkili organlarınca alınmış herhangi bir karar bulunmamasına rağmen fiilen ortaklara dağıtımı yapılan kar payı olduğunun tespit edildiği ve davacı adına düzenlenen ödeme emrinin hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi'nin istinaf başvurusunu reddeden kararı da onanmıştır. Kararda, Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 14/3. maddesi uyarınca hesap döneminin kapandığı ayı takip eden dördüncü ayda verilmesi gereken kurumlar vergisi beyannamesiyle eş zamanlı olarak, beyan dışı bırakılan ticari karın ortaklar tarafından fiilen elde edildiğinin kabul edildiği ve kayıt dışı beyanın tespit edildiği

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/1050
Karar No : 2022/2796

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Asıl borçlu … Taşımacılık Gıda Turizm Temizlik San. ve Tic. Ltd.Şti.'nin muhtelif vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu ödeme emrinin içeriğinde yer alan 2011/Nisan-Haziran dönemine ilişkin gelir (stopaj) vergisinin, asıl borçlu şirket … Taşımacılık Gıda Turizm Temizlik San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin 2011 yılı hesap ve işlemlerinin stopaj vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen ve 2011 yılında beyan dışı bırakılan tutarın fiilen ortaklara dağıtımı yapılan kar payı olduğu tespitini içeren … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporuna dayanılarak tarh edildiği, söz konusu raporda 2012/Nisan dönemine ilişkin tarhiyat yapılması öngörülmüşken, 2011/Nisan-Haziran dönemine ilişkin olarak tarhiyatın gerçekleştirildiği, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 14/3. maddesi uyarınca 2011 yılı hesap döneminin kapandığı ayı takip eden dördüncü ay olarak 2012 yılının Nisan ayının yirmibeşinci günü akşamına kadar verilmesi gereken kurumlar vergisi beyannamesiyle eş zamanlı olarak, asıl borçlu şirketin yetkili organlarınca alınmış herhangi bir kâr dağıtım kararı bulunmasa dahi, beyan dışı bırakılan ticari kârın ortaklar tarafından fiilen elde edildiğinin kabulü gerekeceği, gelir (stopaj) vergisi yönünden vergiyi doğuran olay kâr payının elde edildiği anda gerçekleşmiş olduğundan ve bu tarih dava konusu olay için kayıt dışı beyanın tespit edildiği 2012 yılının Nisan ayında meydana geldiği anlaşıldığından, olayın kayıt dışı bırakılan kurum kazancının doğduğu dönemden bağımsız olarak değerlendirilmesi gerektiği, 28/04/2011 tarih ve 7804 sayılı Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi'nin incelenmesinden, 20/04/2011 tarihinde tescil edilen ...tarih ve .... sayılı ortaklar kurulu kararına göre davacının müdürlük yetkisinin iptal edilerek 20 yıllığına şirket müdürlüğüne ...'nin getirildiğinin görüldüğü, bu durumda kayıt dışı beyanın tespit tarih 2012 yılının Nisan ayı olduğundan, anılan tarihte davacının asıl borçlu şirkette kanuni temsilci sıfatına haiz olmadığından, bir başka deyişle şirketin vergi ödevlerinin yerine getirilmesi hususunda davacının yetki ve sorumluluğu bulunmadığından, vergilendirme ödevlerini yerine getirmemekten kaynaklı kusura dayanan sorumluluğu olmayan davacı adına kanuni temsilci sıfatıyla ödeme emri düzenlenmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava kabul edilmiş, dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Asıl borçlu şirket hakkında 6183 sayılı Kanun'un ilgili hükümleri gereği takibata başlanıldığı, yapılan takibat neticesinde kurumun söz konusu amme alacağını karşılayacak mal varlığının bulunmaması nedeniyle, amme alacağının tahsili amacıyla ilgili dönemde kanuni temsilci olan davacı adına düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.