Danıştay 4. Daire 2021/2443 Esas 2022/3801 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirket, re'sen tarh edilen vergi cezalarının kaldırılması için dava açmış ancak ilk derece mahkemesi davayı kabul etmişti. Bölge İdare Mahkemesi ise davacının sahte fatura kullandığı tespiti nedeniyle cezalı vergi tarhiyatlarının hukuka uygun olduğuna karar vererek, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Temyizde ise, davacının süre aşımı nedeniyle temyiz istemi reddedildi. Davalının temyiz istemi ise reddedildi ve bölge idare mahkemesi kararı onandı. Kararda, vergi usul kanununun 353/1. maddesi ve 213 sayılı kanunun 30/4. maddesi anlatıldı. Kanunlara göre defter kayıtlarının eksik ve usulsüz olması nedeniyle vergi cezalarının kesilebileceği belirtildi.

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2443
Karar No : 2022/3801

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ...Teknoloji Endüstriyel Temizlik Sanayi Ticaret Limited Şirketi

2- ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı şirket adına, re'sen tarh edilen 2013/1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 ve 12. dönemlerine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesince verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararda; davacı şirketin, hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporu düzenlenen Fatih Vergi Dairesi mükellefi ...İnşaat Metal Plastik Ltd. Şti.'den yapmış olduğu alımlarını sahte faturalar ile belgelendirdiğinden bahisle indirimlerinin reddedilmesi üzerine dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının yapıldığı ve 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesildiği, dava konusu ihbarnamelerin dayanağı vergi inceleme raporunda, 213 sayılı Kanun'un 30/4. maddesine göre re'sen tarhiyat yapılması gerektiğinin belirtildiği, 213 sayılı Kanun'un mezkur 30/4. maddesinde ise "defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikalar, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması"nın re'sen takdir nedeni olduğunun hüküm altına alındığı, davacı şirketin sahte fatura kullandığına ilişkin tespit ve değerlendirmelerin ise mezkur kanun maddesinin sarih hükmü gereğince vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığı durumuna örnek teşkil etmediği, davacı şirket adına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/4. maddesi uyarınca yapılan dava konusu tarhiyat ve cezalar ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; kararın özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı için 2577 sayılı Yasanın 49. maddesinde sayılan kaldırma nedenleri bulunmadığı, cezalı tarhiyatlara ilişkin olarak, davacı hakkında sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen, vergi inceleme raporunda; 2013 yılında hakkında sahte belge düzenleme sebebiyle rapor bulunan, Fatih Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi ...İnşaat Metal Plastik Ltd. Şti.'den, sahte fatura alıp katma değer vergisi indiriminde kullandığının tespit edildiği, anılan firmanın davacı adına düzenlemiş olduğu faturalarda gösterilen katma değer vergileri indirimleri reddedilmek suretiyle, dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin tarh edildiği, anılan firma hakkında tanzim olunan, vergi tekniği raporunu değerlendirildiğinde; uyuşmazlık konusu dönemde, mükellef şirketçe davacıya düzenlenen faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğu anlaşıldığından, dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılarak, davalı idare istinaf başvurusunun kısmen kabulüne kısmen reddine, sonuç itibariyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : ...İnşaat Metal Plastik Ltd. Şti. İle çalıştıkları dönemlerde şirketin faaliyetinin devam ettiği, sigortalı çalışanlarının bulunduğu, firma yetkilisinin vefat ettiği bu nedenle yetkilinin ifadesi alınmadan vergi tekniği raporu düzenlendiği, bu durumda, bahse konu şirketin sahte fatura düzenlediği yönünde karar verilmesinin kanaate dayalı olduğu, kendi şirketlerinin ise 82 çalışanı, 12 aracının olduğu, vergi dairesi ve sigorta müdürlüklerine borçlarının bulunmadığı ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Mükellef hakkında yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacının temyiz istemine ilişkin olarak;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanunla değiştirilen 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarına karşı kararın tebliğinden itibaren izleyen otuz gün içinde Danıştay'da temyiz yoluna başvurulabileceği hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, temyize konu bölge idare mahkemesi kararının davacıya 29/01/2021 tarihinde tebliğ edildiği belirlenmiş olup, buna göre temyiz süresinin son günü 01/03/2021 tarihine rastladığı halde, otuz günlük süre geçirildikten sonra 05/03/2021 günü kayıtlara giren dilekçe ile temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmıştır.
Davalı idarenin temyiz dilekçesi ise davacıya 01/04/2021 tarihinde tebliğ edildiğinden, 05/03/2021 tarihli dilekçenin karşı temyiz olarak da değerlendirilmeyeceği, temyiz isteminin süresi içerisinde yapılan bir temyiz başvurusu olarak kabul edilemeyeceği anlaşılmıştır.
Davalı idarenin temyiz istemine ilişkin olarak;
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin SÜRE AŞIMI NEDENİYLE REDDİNE, davalının temyiz isteminin REDDİNE,
2. Temyize konu ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, ...TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.