Danıştay 3. Daire 2020/1059 Esas 2022/2895 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Daire
Esas No: 2020/1059
Karar No: 2022/2895
Karar Tarihi: 13.06.2022

Danıştay 3. Daire 2020/1059 Esas 2022/2895 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Danıştay 3. Dairesi tarafından verilen 2022/2895 kararında, davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine karar verildiği belirtilmiştir. Karar, vergi inceleme raporuna dayanarak sahte faturalarla belgelendirildiği iddia edilen alımlara konu indirimlerin reddi suretiyle oluşturulan beyan tablosuna yapılan itiraz ile ilgilidir. Kararda, özel usulsüzlük cezası kesilmesi için belgenin kimden alındığının saptanmasına gerek olmadığı, ancak sahte faturalarla belgelendirmenin özel usulsüzlük cezası için kapsam dışında olduğu ifade edilmektedir. Kararda ayrıca, vergilendirme işleminin kayıt ve belge düzenine uygun yürütülmesinin sağlanmasının amaçlandığı vurgulanarak, harcamaların sahte faturalarla belgelendirilmesinin özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında yer almadığı belirtilmiştir. Kararda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendinde verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu
Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2020/1059 E.  ,  2022/2895 K.

    "İçtihat Metni"

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    ÜÇÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2020/1059
    Karar No : 2022/2895

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
    VEKİLİ : Av. ...
    KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Depolama ve Lojistik Hizmetleri Ticaret
    Limited Şirketi
    İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak değinilen faturalara konu indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca 2016 yılının Mart, Nisan, Temmuz ila Aralık dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesi 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı ... İnşaat Metal Pano Reklam Mantolama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi, ... Metal İnşaat Yapı Malzemeleri Limited Şirketi ve ... Elektrik İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkındaki saptamalardan, düzenledikleri faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna varıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, 2012 yılının Ağustos dönemine ait olup aynı yıl içinde kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınabileceği, somut bir saptama olmaksızın kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun düşmediği gerekçesiyle tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, özel usulsüzlük cezası ise kaldırılmıştır.
    Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için belgenin kimden alınmadığının saptanmasına gerek olmadığı, bir kısım alımlarını sahte faturalarla belgelendiren davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ....'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
    İNCELEME VE GEREKÇE:
    MADDİ OLAY :
    Davacı adına, bir kısım alımlarını sahte fatura ile belgelendirdiği yolundaki vergi inceleme raporuna dayanılarak sözü edilen faturalara konu indirimlerin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca re'sen katma değer vergisi salındığı, tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak üç kat vergi ziyaı cezası ve özel usulsüzlük cezası kesildiği anlaşılmıştır.
    İLGİLİ MEVZUAT:
    213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendinde verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10'u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği hükme bağlanmıştır.
    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi, fatura veya benzeri belge verilmemesi, alınmaması ve diğer şekil ve usul hükümlerine uyulmamasına ilişkin özel usulsüzlükler ve cezalarını düzenlemektedir. Sözü edilen maddede öngörülen bu düzenleme ile mükelleflerin vergilendirme işlemlerinin kayıt ve belge düzenine uygun yürütülmesinin sağlanması amaçlanmıştır.
    Harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen cezanın maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği dikkate alındığında, Vergi Mahkemesi kararının özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki hüküm fıkrasına yöneltilen davalı idare istinaf başvurusunun reddinde sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.
    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Vergi Dava Dairesi kararına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
    2. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 13/06/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.

    Hemen Ara